| |
εχω κουρααστει....
να με καταπνιγουν οι παιδιαστικοι φοβοι μου...
αυτες οι πληγες δεν φαινεται να κλεινουν...
αυτος ο πονος ειναι πολυ αληθινος...
απλως υπαρχουν τοσα που ο χρονος δεν μπορει να σβησει....
οταν εκλαιγες σκουπιζα τα δακρυα σου...
οταν φοβοσουν εδιωχνα τους φοβους...
κρατουσα το χερι σου ολα αυτα τα χρονια...
συνηθιζες να με αιχμαλωτιζεις με το ηχυρο σου φως...
μα τωρα ειμαι μονο μια αναμνηση απο μια αλλη ζωη...
το προσωπο σου στοιχιωνει τα πιο ομορφα ονειρα μου...
η φωνη σου εσβησε και την τελευταια επιθυμεια μου να φυγω....
θελω να φυγω...
μα δεν μπορω να ζησω χωρις εσενα....
παγωνια στην ψυχη χωρις το αγγιγμα σου...
διχως την αγαπη σου...
μονο εσυ εισαι η ζωη αναμεσα στον θανατο....
το πνευμα μου κειτεται καπου νεκρο....
μεχρι να το βρεις και να το οδηγησεις πισω στο σπιτι....
σε αγαπω μα παλι σε χανω...παντα βρισκω την θεση
μου αναμεσα στις σταχτες.....
το λαθος μου σε αυτη την σχεση....παντα ολα για αυτον ειχαν προκαθωρισμενο τελος...
μεχρι και στην δικη μας σχεση φωτισε πρωτα το τελος και μετα την αρχη.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
