| |
| | Κλειστή πόρτα – ανοικτό παράθυρο |  | | | Η ζωή μου για τρία χρόνια. | | |
Πίσω από την πόρτα που ερμειτικά έκλεισε πίσω της
όχι για πάντα αφού για πόρτα δωματίου πρόκειται,
μια ψυχή αφουγκράζεται τα βήματα του διαδρόμου,
διψά αόρατη την αλήθεια να μάθει,
κι αυτά αργά κι ανάλαφρα σαν πλησιάζουν
τα συνοδεύουν ψίθυροι κακεντρεχείς,
άλλοτε ομιλίες βασανιστικές,
άλλοτε σχόλια πικρόχολα των ειδειμόνων της κατάστασης,
και η ψυχή από μέσα ολόρθα λαμπάδα να λιώνει στην αφούγκραση.
Αυτός ο διάδρομος της πόρτας της κλειστής βάσανο μαζί και αλήθεια.
Ας είναι το παράθυρο ψηλά πάντα ανοικτό,
να μπαίνει φως κι αέρας να μεγαλώνουν έστω τα λουλούδια,
Παράθυρο ανοικτό της πόρτας της κλειστής
μια μαρτυρία να κοιτά τον ουρανό με πόνο και οδύνη βουβός επέτης.
Η κλειστή πόρτα πόσες αλήθειες φανέρωσε
Και το παράθυρο το ανοικτό πόσους αναστεναγμούς επίστροφους ταξίδεψε
Μόνος μου κλαίω, μόνος ακούω το δάκρυ μου, μόνος μου τον πόνο της ψυχής μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
arpistre
18-05-2008 @ 04:09 | εφήμερα όλα
με αρχή και τέλος
::smile.:: | | χρηστος καραμανος
18-05-2008 @ 04:34 | Μόνος μου κλαίω, μόνος ακούω το δάκρυ μου, μόνος μου τον πόνο της ψυχής μου.
ΜΠΡΑΒΟΟΟΟ!!!ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
