| |
Ειμαι εγω
Ο μικρος , ο αμαρτωλος ανθρωπος.
Ειμαι εγω
ο γεματος μισος συντηρητικος οικογενειαρχης
ο τρυφερος , ο γεματος αγαπη
ο αδικημενος
και ο μονιμως κουρασμενος υπαλληλος
που βριζει σιγα
μεσα απ τα δοντια
Ειμαι εγω
ο σαδιστης δολοφονος , το βρωμικο πτωμα
η γυναικα δαρμενη
και ο βιασμενος ο αθωος ο σκυφτος μεταναστης
και ειναι γραμμενοι για εμενα
δεκαδες , δεκαδες βιοι αγιων.
Ειμαι εγω
Ο,τι αγαπησες
ο,τι μισησες και ο,τι φοβασαι.
Ειμαι εγω
Και ολοι οι χιλιαδες, μικροι,χαρουμενοι
ταπεινοι εαυτοι μου
Και ο κοσμος ολοκληρος
εσυ
τα αμετρητα αστερια
και η αγρια νυχτα
η θαλασσα
η αποτομη τυφλη ανηφορα.
Ειμαι εγω
Το δερμα μου τεντωνει το φυσημα
των δυο μου κοσμων
της μιας πνοης - αυτου που κοιταμε
της αλλης της αγνωστης- που ειναι η σκια του.
Και ομως σε καθε του σκισημο.
Ειμαι εγω
Σε καθε μου λεξη , σε καθε μου γραμμα
σε καθε μου σκεψη και καθε μου απατη.
Ειμαι εγω
-σιωπη επιτελους! ας κλεισουν τα φωτα , ο κοσμος αυτος θα μεινει για παντα ριγμενος στο ψεμα-
Τι παραξενο...
Ειμαι εγω
και παρολαυτα , χτυπαει η καρδια μου
εχω δυο σκουρα ματια ανοητα , ραγισμενα γυαλια
ασιδερωτα ρουχα
Αποψε αγαπαω
τον καθε εναν απο τους χιλιαδες,
μικρους εαυτους μου.
Αποψε αναπνεω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
