Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απείθαρχα
 
[B]

Είμαι μια απείθαρχη σταγόνα της βροχής
κυλώ στο δάκρυ μιας μητέρας θεϊκής
γεννώ τραγούδια για μια άναρχη φυλή
τα υποτάσσω σε μια γλώσσα μουσική.

Θα δέσω λέξεις μ’ εφτά νότες, θα χορέψω
θα ταξιδέψω στους αιώνες, θ’ αλητέψω
με δένει ο πόνος με μεσαίωνα εποχές
ελευθερώνομαι με δυο μικρές στροφές.

Σε ξύλο κέδρου θα σκαλίσω την κορφή
μοιάζει το άλφα μου μ’ αόρατο σκαλί
τη στιγμή και την αρχή μου θα ενώσω
εικοσιτέσσερις φορές θα μετανιώσω.

Είναι το γράμμα κεφαλαίο θ’ ανεβώ
βήμα αγάπης σ’ ένα άπιαστο κενό
άρνηση, αυταπάρνηση και μυστική πορεία
λευκός ο νους, στο βλέμμα απορία.

Η ανθρωπότητα με βήμα σταθερό
η λεωφόρος βγάζει ίσως σε γκρεμό
γράφω το όμικρον και μέσα του περνώ
όχι δεν θα 'ρθω στο ταξίδι εγώ αυτό.

Όχι δεν κλαίω, εγώ είμαι η γυναίκα κι η ζωή
γράφω το ωμέγα με μελάνι σινική
ο κεραυνός σχίζει της νύχτας ουρανό
σμίγει ο δρόμος ο δικός μου το δρυμό.[/B]






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αταξινόμητα
      Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Αγνή
18-05-2008 @ 14:14
κάποιος μαρτύρησε απότομο γκρεμό
τα ελληνικά σου να αντέξω δεν μπορώ
απέκλεισέ με καταρχήν
κι όλα θα πάνε κατευχήν
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-05-2008 @ 14:19
Όλα θα πάνε καλά. Δε θα σε αποκλείσω ποτέ. Αλλά όταν κουράζομαι θα κάνω αόρατη τη δημιουργία μου.
Αγνή
18-05-2008 @ 14:24
ωωωω, άλλαξες τον στίχο;;;;;;;; ωωωωωωωω
πολύ αντρίκιο!!!!!
κάποιος μαρτύρησε απότομο γκρεμό
ωραίο ήταν
isidora
18-05-2008 @ 14:25
Η ανθρωπότητα με βήμα σταθερό
η λεωφόρος ίσως βγάζει σε γκρεμό
γράφω το όμικρον και μέσα του περνώ
όχι δεν θα 'ρθω στο ταξίδι εγώ αυτό.

Σταθερά γκρεμό βλέπω ::kiss.::
ALYZIOS
18-05-2008 @ 14:38
μπρος γκρεμος και πισω ρεμα.... ::theos.:: ::up.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-05-2008 @ 14:40
Γεια σου ALYZ-...

Ισιδώρα σε εκτιμώ πολύ.
neshart
18-05-2008 @ 14:52
Θεοδωρα απειθαρχοι στιχοι αλλα και απιθανοι!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
18-05-2008 @ 15:01
Ναι, neshart είναι λίγο απείθαρχοι σήμερα... όσο πρέπει για να χαμογελάσουμε λιγάκι... ::wink.::
MARGARITA
19-05-2008 @ 00:35
Είμαι μια απείθαρχη ανάσα....καλημέρα σου ::smile.::
Aris4
19-05-2008 @ 03:20
Σημερα προτιμω ::kiss.::

κι αν εχεις προβλημα δηλαδης , πες μας να τ' αλλαξουμε.

κι αν γουσταρουμε ....... μπορει !!!!!!! ::cool.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
19-05-2008 @ 03:46
Άρη, σήμερα είμαι η απείθαρχη φωνή ενός λαού οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα... ::wink.::
Αλλά Άρη εσύ είσαι για όλους φίλος, όλοι σε εκτιμούν. Πώς θα αποτελούσα εγώ εξαίρεση; ::cool.::
my_number_one
19-05-2008 @ 05:54
Πολύ ωραίο ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
19-05-2008 @ 06:33
Όχι δεν κλαίω, εγώ είμαι η γυναίκα κι η ζωή
γράφω το ωμέγα με μελάνι σινική
ο κεραυνός σχίζει της νύχτας ουρανό
σμίγει ο δρόμος ο δικός μου το δρυμό.

::yes.:: ::up.::
TAS
19-05-2008 @ 12:09
εμένα τουλάχιστον με χάραξαν οι στίχοι σου . .
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
19-05-2008 @ 14:06
Τas σ' ευχαριστώ πολύ.

Να είστε όλοι καλά που περάσατε, με κάνατε χαρούμενη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο