| |
Ήταν βράδυ ή πρωί δε θυμάμαι να σας πω ,
Όταν ο ήλιος έδυε ή το φεγγάρι ανέτειλε ,
Δεν μπορώ αλήθεια αυτό να το σκεφτώ ,
Το φως , απλόχερα το ίδιο έλουζε .
Ήταν φως γαλήνιο , αρμονικό , μαγικό ,
Σαν φως ανάστασης ήθελα να το δω ,
Γέμισε όνειρα κι ελπίδες με τρόπο μοναδικό ,
Κάθισα σε μια πέτρα , σταμάτησα να περπατώ .
Έξαφνα εμφανίστηκε η αρχόντισσα του φωτός ,
Από το νερό αναδύθηκε κι αυτό σκίστηκε στα δυο,
Λουσμένη μέσα σ’ αυτό , άγγελος έμοιαζε θαρρώ ,
Με βήματα αργά , σταθερά και χαμόγελο χρυσό .
Έλαμψε η αμμουδιά , μαλάκωσε πάνω της να πατήσει,
Ήλιος και φεγγάρι μαζί ήτανε στο φως της ημέρας ,
Η θάλασσα κύματα δροσοσταλιάς θέλησε να στείλει ,
Με γλαρόπουλα κι αγριόπαπια σχιζόταν ο αέρας .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
