| Στις θάλασσες,στους ποταμούς η γη μου σφιγμένη
και την αργή της τη φωνή δεν έχει άλλος τόπος
έξω από κείνον που βαριά τα πόδια μου πατούν.
Στον άνεμο σηκώνονται χορδές από κιθάρες
καθώς στο μαύρο στόμα τους χέρι- φωτιά σαλεύει.
Του φεγγαριού καθρέφτισμα μες τη στιλπνή του όψη,
μαύρα μαλλιά χτενίζουνε ολόγυμνα κορίτσια.
Κι ως κλαίει καμτσίκι που χτυπά τον κόκκινο αιθέρα,
εμείς θα σταματήσουμε σε τούτη εδώ την όχθη
χωρίς ματιά να ρίξουμε στον στρογγυλό καθρέφτη,
που κεραυνούς και όλεθρο γεμίζει το σκοτάδι.
Έχει πληγές η ράτσα μας που καίνε και ματώνουν
έχει φεγγάρια πένθιμα και μαχαιριές στο στήθος.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|