|
| μοναχα θαλασσα... λιγο πριν το ξημερωμα | | | καλα πηγα στα αρχαια....ωρα εμπνευσης λιγο πριν το ξημερωμα... | | [I] τα βήματα μου, με οδηγησαν μπροστα της, ανώφελα και ακούραστα παραδομένη στα κύματα της, ταξιδεύω με γνώμονα την γαλήνη και το πάθος... Σε εκείνες τις νύχτες που το σώμα αποζητά την γιορτή και η γιορτή το σώμα, δεν θέλει όύτε ο ύπνος να ρθει να σε ταξιδέψει, θέλει να σε αφήσει εκει να περπατάς και να κοιτάς τον δρόμο, την χαραγμένη αυτή πορεία, παραδομένος σε σκέψεις μονο και μονο για να δεις αυτό που θα γίνεις ή που ήδη εισαι αλλα δεν το γνωρίζεις...Αν μην τι αλλο φυσικά και το σώμα πονά, ασθενεί στην υπενθύμισει νυχτεων σαν και αυτών που το μπουκαλι το κρασί έχει ήδη αδιάσει και ο δρόμος μέχρι το ψυγείο σου φαίνεται σαν τις ώρες πριν το ηλιοβασίλεμα, είναι σαν δεύτερη αναγεννηση στην νύκτα που όμως κάθε μέρα παρόλο που θα αναγεννάσε θα ξέρεις οτι τίποτα δεν θα έχει αλλάξει, παρα θα έχεις κάνει ακόμα ενα βήμα στην πορεία σου προς το άγνωστο και με φύλακα απλά πότε το φως και πότε το σκοτάδι...Κατα τον δικό μου δρόμο απλά περιμένω ενα ηλιοβασίλεμα που το μοβ το κόκκινο και το ροζ με το κίτρινο θα κάνουν τους πιο ήρεμους συνδιασμούς, και απλά θα έχω κλείσει τα μάτια οχι με την προσμονη για κατι καινουριο, αλλα με την προσμονη καποιου μαγικου που απλα θα φερει το χαμογελο στα χείλη ολων και ειδικοτερα στης θάλασσας...
(η συνεχεια της ξεχασμενης γραφιδας)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| the soul would have no rainbow if the eyes had no tears... | | |
|
isidora 21-05-2008 @ 08:18 | Κατα τον δικό μου δρόμο απλά περιμένω ενα ηλιοβασίλεμα που το μοβ το κόκκινο και το ροζ με το κίτρινο θα κάνουν τους πιο ήρεμους συνδιασμούς, και απλά θα έχω κλείσει τα μάτια οχι με την προσμονη για κατι καινουριο, αλλα με την προσμονη καποιου μαγικου που απλα θα φερει το χαμογελο στα χείλη ολων και ειδικοτερα στης θάλασσας...
Βρε κάτσε διάβασε και μετά τα λέμε. άντε καλή επιτυχία ::hug.:: | | heardline 21-05-2008 @ 08:47 | είν αλμυρή μα και γλυκιά
η θάλασσα καλή μου
μια σε κουνά και σε κοιμίζει
και μια σε πνήγει στα βαθιά
και σε ξεβράζει στα ρηχά
να σου θυμίζει τη ζωή
που μόλις τώρ' αρχίζει
Χρόνια η θάλασσα μας μίλαγε, μα εμείς δεν την ακούγαμε
πάντα κάτι είχε να πεί, κάτι πάντα έφερνε, κάτι πάντα έπαιρνε, άμποτις, παλίρροια, στην ίδια θέση, μια του ύψους, μια του βάθους | | AlexSAI 21-05-2008 @ 09:10 | Την καλησπέρα μου !!! Χρόνια πολλά .... ::yes.:: | | χρηστος καραμανος 21-05-2008 @ 11:36 | Σε εκείνες τις νύχτες που το σώμα αποζητά την γιορτή και η γιορτή το σώμα, δεν θέλει όύτε ο ύπνος να ρθει να σε ταξιδέψει, θέλει να σε αφήσει εκει να περπατάς και να κοιτάς τον δρόμο, την χαραγμένη αυτή πορεία, παραδομένος σε σκέψεις μονο και μονο για να δεις αυτό που θα γίνεις ή που ήδη εισαι αλλα δεν το γνωρίζεις...
ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΘΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΩΝΩ!!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!! | | Pepper 22-05-2008 @ 00:41 | Περιμενουμε με ανυπομονησια και αλλα!!!! Συνεχισε ετσι!!!!! Μην σταματησεις!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|