| |
Δε με θυμάσαι πια, νομίζεις ότι εγώ έφταιγα
ότι εγώ έφυγα.
Μη ρωτάς τον πόνο, μην ακούς της καρδιάς τους χτύπους
ούτε το μυαλό, τη λογική σου.
Μόνο νιώσε και θα καταλάβεις κι αν κάποτε με ξανασυναντήσεις
τότε δε θα με ξαναφήσεις.
Κάθε βράδυ κοιτάζω τ’ αστέρια, γιατί υπάρχεις εκεί
στο πιο μακρινό έχεις χτιστεί.
Φωτίζεις τη σκέψη, το δάκρυ να λάμπει το κάνεις
τη μέρα με χάνεις.
Γι’ αυτό νιώσε με, κατάλαβέ με, τρεμόπαιξε λίγο αν θες να με ξαναδείς
κι άλλο μην απομακρυνθείς.
Πριν όμως ξυπνήσω, δανείσου λίγο απ’ το όνειρό μου
δες τον αργό θάνατό μου.
Μη με λυπηθείς, τ’ αγκάθια στα φτερά δε πονάνε
όσο η σκέψη ότι αδυνατούν στο άστρο σου να με πάνε.
Να σ’ αγγίξω, να σε νιώσω θέλω, πριν να πέσω σε βαθιά σιωπή
όταν η πραγματικότητα έρθει και η φαντασία κοπεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
