arpistre
22-05-2008 @ 16:46 | ..Μετά προχώρησε
γύρω, πιο γύρω
σ' όλο το ηλιακό πλέγμα
μόνος και μόνιμος
λειτουργικό όργανο
σφιγμένος κόμπος
όπως χέρι συνθλίβον..
Καλημέρες, καλή just!!
::smile.:: | |
Aris4
22-05-2008 @ 16:57 | Μαλιστα , τι να προτιμησω τωρα ......
Tums or Maalox ???? ::razz2.::
Εκει στο τελος Στελλα μου , ποιος δεν το 'χει νιωσει ?? ::kiss.:: | |
CHЯISTOS P
22-05-2008 @ 17:21 | Σαν να αισθάνομαι το θεσπέσιο φτερούγισμα του πόθου και της ευφορίας να λιγώνει τα σωθικά.. Και κάπου εκεί, τ’ αδιακόρευτα συν-αισθήματα να καταστέλλουν από-φασιστικά την ορμή της ζώσας πνοής…
Την καλημέρα μου Στέλλα !
| |
zennoula
22-05-2008 @ 18:10 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
anthrakoryxos
22-05-2008 @ 18:46 | Γεια σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έχεις εγκατασταθεί μονίμως μέσα μας
είσαι χειρότερη από τους ιούς και τους βακίλους
οι φιλόσοφοι σ' εξετάζουν στο φασματοσκόπιο
έχεις δώσει λαβή σε μιαν εξαίρετη λογοτεχνία
(Οδ. Ελύτης: Μαρία Νεφέλη)
| |
Nefeligeretis
22-05-2008 @ 21:28 | "Άσε με πάλι να σου πω για χρόνια περασμένα για τα τραγούδια που αγαπώ τα παραπονεμένα..."
Καλημέρα Στέλλα, "πολύτιμο" στα αγαπημένα...
''Εκεί σταμάτησε
κάπου στο μέσο
του λαιμού της και της θλίψης
Μόνος και μόνιμος''
::hug.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
22-05-2008 @ 22:18 | Συνεπής και ακριβής αναδρομή μου...
κι η διαδρομή μου ...ελλειπής
::love.:: | |
MARGARITA
22-05-2008 @ 22:24 | Θα σου προσθέσω ποιήτρια.......
Ένας πολύτιμος μύθος
φυλαγμένος
σε στέρνο έφηβο
σε στέρνο γεροντικό
::love.:: | |
velico
22-05-2008 @ 23:12 | πόσο με νοιώθεις....
αυτός ο κόμπος....
την καλημέρα μου! | |
κώστας νησιώτης
22-05-2008 @ 23:30 | Μόνος και μόνιμος
Σφιγμένος κόμπος
| |
swordfish
22-05-2008 @ 23:38 | ΄΄μόνος και μόνιμος / σφιγμένος κόμπος'' Την καλημέρα μου! | |
Ιππαρχος
23-05-2008 @ 00:18 | Εκεί σταμάτησε
κάπου στο μέσο
του λαιμού της και της θλίψης
Μόνος και μόνιμος
Σφιγμένος κόμπος
Τέλειο! | |
AlexSAI
23-05-2008 @ 00:34 | Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο .... | |
balistreri
23-05-2008 @ 01:17 | μπλακ φόρεστ; σαν την πάστα; ου να με χαθείς καλοκαιριάτικα... | |
poetryf
23-05-2008 @ 02:25 | Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν όρια στο λόγο σου Στέλλα μου..
Κάθε φορά με φτάνεις και σ'ένα ψηλότερο σημείο συναίσθησης, συναισθημάτων, αντοχής... ::theos.:: ::love.:: | |
ειρήνη
23-05-2008 @ 04:02 | σε νιώθω
χαίρομαι που σε διαβάζω πάλι | |
ALYZIOS
23-05-2008 @ 04:20 | ΣΦΙΓΜΕΝΟΣ ΚΟΜΠΟΣ.....ΕΛΠΙΖΩ ΟΧΙ ΜΟΝΙΜΟΣ....
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ..... ::up.:: ::smile.:: | |
isidora
23-05-2008 @ 07:20 |
Όλα τα πατραπάνω σχόλια δείχνουν την αληθεια αυτών των στίχων ::kiss.:: | |
artista_k
23-05-2008 @ 11:06 | Ωωωω justawoman... σέ θαυμάζω καλή μου! | |
justawoman
23-05-2008 @ 11:56 | Ωωωω Αρτίστα μου... κόψε κάτι... θα την ψωνίσω στο τέλος και θα πέσω στο στόμα του balistreri... δε με λυπάσαι;;; ::angel.::
Τhanx guys
::smile.:: | |
tinios
23-05-2008 @ 13:07 | "Εκεί σταμάτησε
κάπου στο μέσο
του λαιμού της και της θλίψης
Μόνος και μόνιμος
Σφιγμένος κόμπος"
Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου δίνεις την αίσθηση, ότι έχεις να πεις κι άλλα!
Ίσως δεν κατάλαβα καλά όμως!
| |
nirbana
23-05-2008 @ 13:08 | κάθε φορά διαφορετική , αλλά εξ ίσου σπουδαία... ::yes.:: | |
artista_k
24-05-2008 @ 04:43 | justawoman έτσι κι αλλιώς στο στόμα του μας έχει είμαστε δεν είμαστε ψωνισμένες και ψωνισμένοι... χα χα χα | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
25-05-2008 @ 11:13 | θα σου μεταφερω την εικονα Στελλα εχει και ηχο
αναστεναγμος βαθυς κι ενα μειδιαμα π' ολο απλωνει απο κει..
καμμια φορα.. συχνα..αυτος ο κομπος καταφερνει πραγματι
να χαμογελα!
::hug.:: | |
 |
