Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132036 Τραγούδια, 269784 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πλημμυρίδα
 αν πλημμυρίσω... θα σε πνίξω σου' χα πει..
 
Φούσκωσε η θάλασσα που έκρυβα με πείσμα
ένα σκοτείνιασμα βαραίνει τους βυθούς, ακούς?
είναι ο ίσκιος μου που περπατάει στο ρήγμα
αναζητώντας των θεών τους μαγικούς αυλούς.

Έγειραν ανυπότακτες η τόλμη κι η σπιρτάδα
σάμπως ιτιά που φύτεψα με απερισκεψία
πάνω σ' άνυδρα χώματα, πετρώματα από λάβα
ιτιά και σώμα βρέθηκαν σε τέλεια συμμετρία.

Σαν άλλος γίγαντας αρχαίος , αναπαύτηκα
με σιγουριά στη μάνα γη κι ανάσαινα μαυρίλα
κι ένιωσα ξάφνου πως παράξενα ενώθηκα
μ' όλο το σύμπαν, σε ενέργειας πλημμυρίδα.



24/5/2008


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δε θέλω να μπαίνω στις ψυχές των ανθρώπων με λασπωμένα παπούτσια..
 
Ιππαρχος
23-05-2008 @ 14:22
Πολύ μου άρεσε! Καλό βράδυ!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-05-2008 @ 14:23
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
ivikos
23-05-2008 @ 14:29
Η ένωση σου μιας ενέργειας πλημμυρίδα
το γλίστριμά σου μιά εικόνα από χέλι
ήθελα να 'μουνα να λέω πως την είδα
ίσως και να 'ταν ζωγραφιά του Μποτιτσέλι

Πολύ όμορφο Κατερίνα, Μπράβο

::up.:: ::up.:: ::up.::
LILA KIRA
23-05-2008 @ 14:34
ωραίο Κατερίνα,καλό ξημέρωμα ::up.::
Nefeligeretis
23-05-2008 @ 14:51
Κάποτε πλημμυρίδα ενεργοποιεί την λανθάνουσα τόλμη, η μια ζωή άμπωτις αλλοτριώνεται και τότε τηρείς την υπόσχεση σου...

Εξοχο το νόημα σου Κατερίνα!
::hug.::
χάρης ο κύπριος
23-05-2008 @ 15:08
Σαν άλλος γίγαντας αρχαίος , αναπαύτηκα
με σιγουριά στη μάνα γη κι ανάσαινα μαυρίλα
::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
με εκφράζει ! ! !
isidora
23-05-2008 @ 23:52
Φούσκωσε η θάλασσα που έκρυβα με πείσμα
ένα σκοτείνιασμα βαραίνει τους βυθούς, ακούς?
είναι ο ίσκιος μου που περπατάει στο ρήγμα
αναζητώντας των θεών τους μαγικούς αυλούς.

::love.::
Απίθανο Κατερίνα
MARGARITA
24-05-2008 @ 00:10
Ναι! πλημμυρίδα καλημέρα σου ::smile.::
TAS
24-05-2008 @ 00:18
πάντα σ' ακολουθώ...
κώστας νησιώτης
24-05-2008 @ 00:27
Κατερινα μου, ποιημα ψυχης το δικο σου σημερα, ιδιως η τελευταια στροφή. Μπράβο σου φιλη!!
TROUKINI
24-05-2008 @ 00:50
ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.........ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ....
Ναταλία...
24-05-2008 @ 05:43
πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Adoletes
24-05-2008 @ 15:24
Υπέροχο!! ::smile.:: ::up.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ
24-05-2008 @ 23:51
ένα σκοτείνιασμα βαραίνει τους βυθούς, ακούς?
πολύ όμορφο και παραστατικό!
poetryf
25-05-2008 @ 04:18
"Σαν άλλος γίγαντας αρχαίος , αναπαύτηκα
με σιγουριά στη μάνα γη κι ανάσαινα μαυρίλα
κι ένιωσα ξάφνου πως παράξενα ενώθηκα
μ' όλο το σύμπαν, σε ενέργειας πλημμυρίδα."

Eξαιρετικό Κατερίνα μου! ::theos.::
χάρης ο κύπριος
25-05-2008 @ 13:13
κι ένιωσα ξάφνου πως παράξενα ενώθηκα
μ' όλο το σύμπαν, σε ενέργειας πλημμυρίδα
::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
με εκφράζει αυτό απόψε.
και ευχαριστώ δασκάλα. ! ! !
D-Asimos
25-05-2008 @ 18:10
κατερινα φιλαρακι μου... σε πεθυμισα ειλικρινα! τρεχω σαν... να μην πω τι... ελα και κανε εγγραφη στη musicwave! εχω το λογο μου που στο λεω... μ' αρεσει η πενα σου! (ξερεις πως εχω βαλει και κανα δυο στο "ματι"...) φιλια στην ομορφη κι αγαπημενη μου κοζανη! η πρωτη σου στροφη ξεχωριζει!!! (οχι πως οι υπολοιπες δεν "λενε")... τα σεβη μου!
ALYZIOS
26-05-2008 @ 23:33
κι ένιωσα ξάφνου πως παράξενα ενώθηκα
μ' όλο το σύμπαν, σε ενέργειας πλημμυρίδα
..................
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ!!!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! ::up.:: ::theos.:: ::smile.::
poetryf
30-05-2008 @ 04:03
Που χάθηκες Κατερινιώ μου; Σε περιμένουμε εναγωνίως. ::yes.::
κώστας νησιώτης
03-06-2008 @ 02:07
επειδη μιλησες για κόμπους, και που να δεις τον δικό μου

AlexSAI
13-06-2008 @ 04:15
Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο ... ::yes.:: ::up.::
poetryf
13-06-2008 @ 04:29
Λείπει η γραφή σου, λείπεις εσύ... ::sad.::
prince philip
14-06-2008 @ 21:23
αψογο κουκλα μου ::yes.::
Στιχομανής
19-06-2008 @ 05:14
Φούσκωσε η θάλασσα που έκρυβα με πείσμα
ένα σκοτείνιασμα βαραίνει τους βυθούς, ακούς?
είναι ο ίσκιος μου που περπατάει στο ρήγμα
αναζητώντας των θεών τους μαγικούς αυλούς

::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Ουτοπία
29-08-2008 @ 12:04
Κατερίνα έχεις γράψει τόσα πολλά. Θέλω μέσα στις λέξεις σου να κατοικήσω. Αύριο θα συνεχίσω το ταξίδι στον κόσμο σου. Να είσαι καλά, να γράφεις, να μαγεύεις.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο