Θεοδώρα Μονεμβασίτη
24-05-2008 @ 15:14 | ...θύματα πάντα των απρόβλεπτων καημών
εκεί που οι λύπες μας τους κάβους μας τους λύσαν
Είμαι ο ληστής σου, της καρδιάς σου ο πειρατής...
πολύ όμορφα γράφεις ποιητή | |
iokasth
24-05-2008 @ 15:41 | Mε Θεοδώρα Μονεμβασίτη..! ! ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑ..
Καλό Ξημέρωμα.
ΝεφΕλλη
| |
Α.Ε. ΕΠΕ
24-05-2008 @ 22:21 | Όλο όμορφο!
Οι "ιαχές του Σ' αγαπώ" εντυπωσιακά πρωτότυπη θεώρηση
::yes.:: | |
κώστας νησιώτης
25-05-2008 @ 00:12 | παρα πολύ ομορφο το ποιημα σου Ποιητικε συνοδοιπόρε! | |
Ναταλία...
25-05-2008 @ 05:47 | Με είχαν πνίξει τα πελάγη μιάς ματιάς
τον έρωτά μου τονε μάτωσε μιά δύση
κι αν μου ζητάς τη σιγαλιά γλυκιάς νυχτιάς
τις ιαχές του «Σ’αγαπώ» ποιος να της σβήσει;
ΥΠΕΡΟΧΟ ::yes.:: | |
ΝΟΥΦΑΡΟ
25-05-2008 @ 05:47 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ASWTOS IOS
25-05-2008 @ 07:42 | ΠΟΙΗΤΗΣ!!! ::theos.:: | |
justawoman
25-05-2008 @ 13:48 | Αρκεί να είσ' εδώ να σε διαβάζουμε
::smile.:: | |
 |
