| |
| | το αύριο του κόσμου |  | | |
Τα λόγια μου τα μάσησα την ώρα που ζητούσες
Να βρεις το στήριγμα που νόμιζες κρατούσες
πίστευες πως ήμουνα της εποχής αντάρτης
Μα την κατάλληλη στιγμή έγινα φυσιολάτρης
Έσκυβα και μύριζα λουλούδια μυρωμένα
Όταν εσύ ξεφώνιζες του νόμου τα στημένα
Κι όταν σε χτύπησε , ο κρίκος που χες σπάσει
Εμμένανε με έχασες στου σίδερου την βράση.
Άστα να πάνε φίλε μου ,μη με υπολογίζεις
Εγώ είμαι τύπος σύγχρονος γεμάτος παραισθήσεις
Άσε με στο Όνειρο , αυτό που με πουλάνε
Να βλέπω σαπουνόπερες αυτές δε με πονάνε.
Τα λόγια τα παράξενα που γι άλλη ζωή μιλάνε
Τα στόματα ,τα χέρια σας που μόνο πανό κουνάνε
Είναι για άλλους φίλε μου ,αυτά πολύ κουράζουν
Κι άσε να λες εσύ πως τη ζωή αλλάζουν.
Κι είναι και κάποιοι εδώ που με καταλαβαίνουν
Στον καναπέ τους κάθονται και παραμύθια υφαίνουν
Με νέες ιδέες ,οράματα για κόσμο χρυσαφένιο
Μέσα στο μυαλουδάκι τους το έχουν αραγμένο.
Αυτό είναι φίλε μου καλέ, το αύριο του κόσμου
Το μαξιλάρι να ναι καλά κι ο καναπές σου φως μου
Εκεί θα γίνει επανάσταση ,θα υψώσω μπαϊράκι
Εκεί θα δεις πως φτιάχνονται καιροί γεμάτοι από μεράκι.
Εκεί τα λόγια δε μασώ ,κανέναν δε φοβάμαι
Κι όταν αρχίσει να βροντά τη πέφτω και κοιμάμαι.
Γι αυτό άδικα εσύ μην στέκεις εκεί μπροστά μου
Ελπίδα εδώ δε θα τη βρεις , τη τρώει η φωτιά μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | kalapoutiss@gmail.com | | | |
|
zennoula
28-05-2008 @ 01:48 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Κατσοράκι
28-05-2008 @ 03:35 | ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | Ναταλία...
28-05-2008 @ 04:13 | Εκεί τα λόγια δε μασώ ,κανέναν δε φοβάμαι
Κι όταν αρχίσει να βροντά τη πέφτω και κοιμάμαι.
Γι αυτό άδικα εσύ μην στέκεις εκεί μπροστά μου
Ελπίδα εδώ δε θα τη βρεις , τη τρώει η φωτιά μου.
πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
