| |
Στο καημό μου.
Σε μία νύχτα όμορφη λουσμένη απο τα άστρα
με άρωμα από γιασεμί έχτιζα μύρια κάστρα
άσπρο φεγγάρι μεσούρανα το είχα για παρέα
κι ένα μπουκάλι με κρασί , περνάγαμε ωραία !
του Καββαδία διάβαζα ένα παλιό του στίχο
έφερε θάλασσα κοντά στού κύματος τον ήχο
στο τροπικό π ‘αρμένιζα μ’ έπιασε τρικυμία
στη θύμηση μου έφερες μι’ αληθινή ιστορία
και άφησα το κεφάλι μου, λίγο, πίσω να γύρη
και στη ζαλάδα η σκέψη μου μεγάλο πανηγύρι
μακριά μαλλιά στη πλάτη βούτηξαν γερασμένα
θυμόμουνα και θύμωνα για όσα περασμένα
τού ποτηριού, στο πάτο του, έβριζα τη ζωή μου
την έπνιγα την έδερνα με την ανάμνηση μου
κι αφού μια νύχτα όμορφη την έκανα ρημάδι
έκοψα φλέβα κι έχω δω μοιραίο το σημάδι
και έτρεξε αίμα άφθονο, εκύλησε στο χέρι
μα ήταν γλυκό το άτιμο τ’ ατσάλινο μαχαίρι
και πάνω στο τελείωμα με πρόλαβε η δύση
σαν οργασμό από έρωτα το σώμα έχω αφήσει
στο πέρασμα στο σύνορο στο κάλεσμα στο φως μου
έμειν’ ακόμα λιγοστός ο χτύπος στο καρπό μου
τα δάχτυλα επάγωσαν σφιγμένα στο καημό μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
