| |
...Κι ο έρωτας ντύθηκε την μορφή σου
στάθηκε μπροστά μου και με κοίταξε,
και μετά τίποτα.
Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.
Όλα έγιναν φως,
όλα έγιναν άσπρα.
Φωτίστηκε η καρδιά και έγινε διάφανη
ήρθε η νύχτα και την είδαν όλοι.
Μα τα δικά σου μάτια μεθυσμένα ήταν,
ταξίδευαν σε άλλο φεγγάρι...
Ήρθε το πρωί και σβήσαν όλα,
τίποτα δεν θυμόσουν.
Κοιτάς τα δάκρια της νύχτας μου
κι αναρωτιέσαι...
Έρμαιο των αναμνήσεων εγώ
ζητάω να λησμονησω.
....κι όχι.
Όχι δεν θέλω να σκεφτώ σε ποιό
λαιμό κοιμάται το φιλί σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
