| |
| | Κεχριμπαρένιος Ήλιος |  | | |
Είμ' ένας άλτης μεταξύ κόσμων μονωμένων,
άλτης δύστροπος που μόνο
αν τα ελατήρια μου γίνουν γη και η σκουριά τους νιότη
εκτινάσσομαι σαν γόνιμο αστέρι
να προικίσω το διάκενο των κόσμων
με το πρωταρχικό τους σπέρμα.
Είμ' ένα κουφάρι αλίκτυπο,
ακούσια θαλασσοπόρος, που με
μεθούν οι δύσκολες ακτές, μες την
άγρια ευτυχία της σύγκρουσης
ανδρώνομαι αλωνιστής
της τρικυμίας και δεν λησμονώ, ως ον αποδημητικό,
τα τεχνολογικά πτώματα του βυθού.
Είμ' ένας κεχριμπαρένιος ήλιος μ' ένα ανεξήγητο
σύγκρυο στα λιωμένα άκρα μου,
σχεδόν όμορφος,
επάξια παρασιτώ σε αρχαίους κρατήρες
για μια περίοπτη θέση
στο στερέωμα.
Είμ' ένας ήλιος παράδοξος, εκνευριστικός,
που αντί εγώ εκείνος ο πλανήτης, εκείνος που ολοένα
αλλάζει χρώμα και χροιά μα που ως τώρα στα ίδια δεσμά
βαθαίνει τις πληγές του, παρακαλάω να ρίξει πάνω μου μια χούφτα
φως κρυστάλλινο.
Είμ' ένας ίσκιος αυτόνομος,
σαν τ' αερικά στον ύπνο των παιδιών,
που όταν χαράζει δεν χάνομαι
παρά υπομένω έρωτες μηχανικά να
μου χτυπούν την πλάτη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | hamachein@hotmail.com | | | |
|
Denis
29-05-2008 @ 05:35 | Απ' άλλους γαλαξίες, το Ποίημά σου, Αντώνη! ::yes.:: | | oulaloum
30-05-2008 @ 00:33 | Ευχαριστώ φίλε Denis! | | κώστας νησιώτης
05-06-2008 @ 02:17 | Αντωνη, σε αυτο το υπεροχο ποιημα που εγραψες σου αφιερωνω το αυριανό μου, ΜΟΡΦΙΚΟ.
πλούσιο σε εικονες, πλεριο με νοημα και εναν υπεροχο μηδενισμό!!!
Μπράβο φίλε!! | | κώστας νησιώτης
05-06-2008 @ 04:33 | Αντώνη, δεν μπορώ να περιμένω ως αύριο. στο αφιερωνω εδω και τωρα. στη σελίδα σου.
(το ποιημα εκφράζει πιστά μια συγκεκριμένη ψυχική κατάσταση)
ΜΟΡΦΙΚΟ
Του Βόταν είμαι γύπας
γραπώνω χορτασμένος
αψίδα τόξου γοτθικού
Σκύλος του Εωσφόρου
γαβγίζω στην ομίχλη
δρυμών υπερβορείων
Του Παρακέλσου οπαδός
με σανδαράκη κι άλικο
κιννάβαρι φλογίζω
τον πυροφόρο Αδη
διττός νερτέριος κέρβερος
του Μίθρα επιστάτης | | oulaloum
06-06-2008 @ 00:55 | Να 'σαι καλα ρε Κωστα. | | κώστας νησιώτης
06-06-2008 @ 10:47 | ετσι μαυρος κι αραχνος ειμαι φιλε μου αυτό τον καιρό, πιστεψε με. Γι αυτό αγαπω αυτο που εγραψες, τοσο ομορφο, φωτεινό, κεχριμπαρενιο, και νιωθω πως το εωσφορικο δικό μου ειναι ο φυσικός του αντιποδας. Μη σε νοιάζει όμως. Ολοι εχουμε το ελατηριο της ζωης μεσα μας, ακομα και στις πιο μαυρες μας. | | Αμάλθεια
23-01-2012 @ 01:42 | Κεχριμπαρένιος ήλιος..ενίοτε σκιά που υπομένει έρωτες μηχανικά να της χτυπούν την πλάτη... Ελπίζω η πλευρά του ήλιου να κάψει
την πλευρά της σκιάς... Δυναμικό..πολύ όμορφο!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
