Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα πουλιά
 
26—2—2005

Τα πουλιά


Μου αρέσει για να περπατώ
Εγώ μέσα στη φύση,
Και η ανάμνηση αυτή
Ποτέ δεν θα μ’ αφήσει.

Έβλεπα πάντα δυο πουλιά
Να είν΄ ζευγαρωμένα ,
Και να πηγαίνουνε μαζί
Πάντα αγαπημένα.

Τα έβλεπα και θαύμαζα
Πως κτίζαν την φωλιά του,
Και με αγάπη πρόσμεναν
Να βάλουν τα παιδιά τους

Χόρτα ξυλάκια και νερό
Μαζί να κουβαλάνε,
Και δυο πουλάκια όμορφα
Είδα να αποκτάνε.

Κάθε μέρα που πέρναγα
Τα παρακολουθούσα,
Στεκόμουν και τ΄άκουγα
Γλυκά που κελαηδούσαν.

Θεού χαρά είναι πουλιά
Ν΄ακούς να τραγουδάνε,
Και να τα βλέπεις το φαί
Εις τα μικρά πώς πάνε .

Μια μέρα δεν φανήκανε
Και ένιωσα κάτι λείπει
Και αναρωτιόμουνα γιατί
Υπήρχε τόση λύπη.

Πρόσεξα το ένα πουλί
Καθόταν λυπημένο,
Κοίταζε στη φωλίτσα του
Το άλλο σκωτομένο.

Δεν φανταζόμου στα πουλιά
Τόση λύπη θα φέρει,
Σαν βόλι ενός κυνηγού
Του σκώτοσε το ταίρι




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν.
 
Ναταλία...
29-05-2008 @ 07:05
Μου το θύμησε ο AlexSAI με το δικό του είναι παλιό
::yes.:: ::yes.::
χάρης ο κύπριος
29-05-2008 @ 07:12
υ π έ ρ ο χ ο Ναταλία μου ! ! !
::love.::
Α.Ε. ΕΠΕ
29-05-2008 @ 07:29
Ναταλία μου ευαίσθητη ::hug.::
Μα ναι, τα πιο άγρια θηρία στη φύση εμείς είμαστε... ::sad.::
Nikos Krideras
29-05-2008 @ 08:37

Ναταλία ορκιζομαι κυνηγι τελος
χρηστος καραμανος
29-05-2008 @ 08:49
Πρόσεξα το ένα πουλί
Καθόταν λυπημένο,
Κοίταζε στη φωλίτσα του
Το άλλο σκωτομένο.

Δεν φανταζόμου στα πουλιά
Τόση λύπη θα φέρει,
Σαν ένας κυνηγός φονιάς
Του σκώτοσε το ταίρι
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΙ!!!
jenny
29-05-2008 @ 09:09
Μου αρέσαει για να περπατώ mipos enois mu aresi gia na perpato?
evestito ke kalo
Helene52
29-05-2008 @ 09:15
Υπέροχο!!!!! ::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
Ιππαρχος
29-05-2008 @ 09:37
Πολύ τρυφερό και ευαίσθητο!
ΝΟΥΦΑΡΟ
29-05-2008 @ 12:38
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
29-05-2008 @ 12:47
::sad.::είναι τόσο όμορφα οταν πετάνε στον ουρανό ..πως τους πάει η καρδιά να τα σκοτώσουν;τι σκέφτονται;΄
πολύ ωραίο.
zennoula
29-05-2008 @ 13:01
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

me thn eleanna
aprobleptos
29-05-2008 @ 16:07
Σαν ένας κυνηγός φονιάς
Του σκώτοσε το ταίρι

::hug.:: ::huh.:: ::kiss.::
kornos29
29-05-2008 @ 21:38
υπεροχο ναταλια ευαισθητο
Ναταλία...
29-05-2008 @ 23:00
Σας ευχαριστώ όλους που περάσατε και με διαβάσατε και σένα
jenny
για την διόρθωση
::yes.::
Γ. Λαζαρος
30-05-2008 @ 07:19
::theos.:: ::up.:: ::up.::
Adoletes
31-05-2008 @ 14:20
Γράφεις τόσο γλυκά! Τόσο τρυφερά!!
Με συγκλόνισες! Μπράβο σου και ::hug.:: ::yes.::
ΞΗΓΗΜΕΝΟΣ
11-07-2008 @ 04:04
Μια μέρα δεν φανήκανε
Και ένιωσα κάτι λείπει
Και αναρωτιόμουνα γιατί
Υπήρχε τόση λύπη.

Πρόσεξα το ένα πουλί
Καθόταν λυπημένο,
Κοίταζε στη φωλίτσα του
Το άλλο σκωτομένο.

::up.:: ::up.:: ::up.::

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο