| Οι κηπουροί στα ξερονήσια
συλλέγουν λιασμένα κρανία, σκεύη
με δώρα της θάλασσας
Σκασμένα λιθάρια
και γκραβούρες οξειδωμένες απ'
τον έρωτα της ανεμώνης
Χυμοί των αμνημόνων βατόμουρων οι
εκσκαφείς, με τον βραχνά ενός
υφάλμυρου βράχου.
Τα κλήματα σφραγίζουν κοσμικά σπέρματα
και τις δυο πιο ασθενικές σειρές της
διεσταλμένης φυλλωσιάς. Οι γκρεμισμένοι
στους ορίζοντες ασφυκτιούν.
Οι κηπουροί στα ξερονήσια
ερωτεύονται τα νεκρικά τους λάφυρα...
εκείνη η σχισμή στο μέτωπο ζυμώνει
τ' αναφιλητά και η κουρτίνα του
μέλλοντος καταρρέει
παραφορτωμένη μ' όσες πληγές δεν έχουν
θέση στις κηλίδες του
χάρτινου ήλιου.
Απ' τους κήπους των υδάτινων τάφων
περιδιαβαίνουν νύμφες με
τα εκτυφλωτικά θεάματα τους.
Τα καντήλια των βράχων
αναπνέουν σκυθρωπά καθώς, να,
η κόρη ακουμπά με ευλάβεια τη σάρκα
της στη λαιμητόμο.
Τα οπωροφόρα
στο απέραντο σύνορο
στις φλέβες τους κατρακυλούν
τα τραγούδια που σκαλίστηκαν για τούτη
τη στιγμή
σε πέτρινα προσκέφαλα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|