| |
Ότι κι αν πείς
δεν θα παρεξηγηθείς
ότι κι αν πώ
θα γίνει παρέλθόν
Το παρελθόν μου έγινε
σε λίγες ώρες μέλλον
και ήρθα και σ'αγάπησα
σαν άψυχο καπέλο
Ήσουν η αγάπη της ψυχής
κι ο πόνος της ζωής
οτάν σε αγαπούσα
και πήγαινα κατ' ευχής
Ήσουν κι εσύ παραμύθι γλυκό
ένας μύθος με τέλος καλό
Που όμως κατάντησε οδυνηρό
όταν έφυγες με στόμα βουβό
Ήθελα την μέρα που θά φεύγες
το στόμα σου ν' ανοίξεις
και να φωνάξεις δυνατά
την λέξη που έιχες κρύψει
Ήταν η λέξη σ'αγαπώ
ένα ατέλειωτο βουνό
που ούτε καν προσπάθησες
να πείς θα ανεβώ
Το μίσος δεν αξίζει
σε σένα να το δείχνω
να ξέρεις πώς σ'αγάπησα
και δεν το παίρνω πίσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
