| |
anuya
31-05-2008 @ 05:42 | (το πιό φρέσκο! σήμερα το έγραψα, άν κ οι ιδέες μου γύριζαν απο χρόνια. Υπαινίσσομαι την τουρκική παροιμία, γνωστή σε όλη την Ασία, κ στον ελληνικό χώρο: "χέρι άμα σπάσει, μές το μανίκι. κεφάλι άμα σπάσει, μές το σαρίκι". Οι Έλληνες επίσης το λένε: το χέρισου μές το μανίκι άμα σπάσει, μές το μανίκι να γίνει καλά) | | ΝΟΥΦΑΡΟ
31-05-2008 @ 05:44 | ::yes.:: ::yes.:: | | Ιππαρχος
31-05-2008 @ 07:10 | Πόσο παράξενα γράφεις! Θα έχεις βαρεθεί να με ακούς να το λέω... | | χρηστος καραμανος
31-05-2008 @ 07:56 | Έχω ακούσει για δράκοντες δέν έχω δεί όμως κανέναν
για ευτυχισμένους ανθρώπους κυκλοφορούν κάποιες φήμες
απο κοντά αμα τους δείς ή στη φυλακή είναι ή στο χώμα
έχουνε χέρι σπασμένο μές το μανίκι το κρύβουν
κι άν το κρανίοτους σπάσει το κρύβουνε με ένα καπέλο
μή και συνάνθρωποι μάθουν εχθροί όλοιτους είναι το τραύμα
για να σκεπάζουν τον πόνο με ουσίες τον νούτους ζαλίζουν
ούτε έναν άνθρωπο απο κοντά ευτυχισμένο δέν είδα.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Denis
31-05-2008 @ 10:50 | Παρενθέσεις ευτυχίας, συχνά απατηλής, που κλείνουν, όμως, σύντομα, ίσως ν' απαντήσεις στις ζωές των ανθρώπων... ::yes.:: | | velico
31-05-2008 @ 13:51 | ::yes.:: ::up.:: | | anuya
01-06-2008 @ 03:41 | Τί είναι το παράξενο στο γράψιμομου; Νομίζω οτι συγγενεύει με την ποίηση της Ανατολής, δέν μιλώ παρα για αισθητά κ επι το πλείστον κοινά πράγματα, που όμως εκπροσωπούν υπεραισθητά, κ είναι ποτισμένα με πόθο ζωής. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
