| |
| | Το κορίτσι με τα ατίθασα μαλλιά |  | | | Για κάποια που έχει ατίθαση δυνατή μα και τόσο τρυφερή καρδιά... | | |
Κορίτσι με μαλλιά ατίθασα
ακριβώς ίδια με την καρδιά της
έτσι... ατίθαση είναι και αυτή
πιστεύει στην ομορφιά της,
είναι δυνατή, σίγουρη,
έχει όπλα πολλά,
αγαπάει, ξεχνάει,τρέχει διαρκώς
τρέχει να προλάβει την ζωή που
απλώνεται μπροστά της...
ανεμίζουν τα όμορφα μαλλιά της,
τα λαίμαργα μάτια την ερωτεύονται την ποθούν
το ξέρει τους βλέπει όλους
μα και κανέναν ιδιαίτερα...
μα ξάφνου πέφτει κάτω...
δεν μπόρεσε να αποφύγει το εμπόδιο,
χτύπησε,
χτύπησε πολύ
πόναει όλο της το είναι.
Η ζωη συνεχίζει μόνο που της ειναι δύσκολο
να τρέχει τόσο γρήγορα
έχει τραυματιστεί.
Έχει χάσει την πολύ σιγουριά της
αμφισβητεί,διστάζει..
στα μικρά μικρά δίνει σημασία
και τα πολεμάει
μα στα μεγάλα κρύβεται
τα όμορφα μαλλιά της,η δύναμή της
δεν ανεμίζουν συχνά
έπαψε να φυσά ο δυνατός αέρας της
αθώας νιότης,
και το κορίτσι
τα δένει ακόμα πιο συχνά
την εμποδίζουν,
ίσως δεν τα εμπιστεύεται πια...
Η καρδιά της κουράζεται πότε πότε
θέλει να φωνάξει να παραπονεθεί
να κλάψει... όμως... όχι...
δεν πρέπει να την ξεγυμνώσει,
δεν πρέπει να φανεί πόσο τρυφερή
είναι...
Ψάχνει αλλού ελπίδα και δύναμη
κοιτά τα άστρα και τα ρωτάει
μα πριν πάρει απάντηση εκείνα χάνονται
Βάζει στοίχημα με την νύχτα με το σκοτάδι
με τον ήλιο μα δεν νικάει ποτέ.
Βάζει σημάδια στον δρόμο κι αν
μείνουν ώσπου να ξαναπεράσει
όλα θα είναι καλά..
μα πάντα αργεί και έχουν σκορπίσει απο περαστικούς
κρατεί νήμα ως άλλη Αριάδνη
μα μπλέκεται ακόμα πιο πολύ...
ʼδικος κόπος κορίτσι με την λάμψη
στα μάτια και στην καρδιά
όλα αυτά είναι ψεύτικα
υπάρχεις ακόμα,
άνοιξε το παράθυρό σου
να ανεμίσουν και πάλι τα μαλλιά σου
κοιτάξου στον καθρέφτη σου,
κοίτα,
είσαι πολύ όμορφη ακόμα
ατένισε την ζωή που απλώνεται μπροστά σου
και βάλε στοίχημα με τον εαυτό σου,
να την νικήσεις
να την ζήσεις όπως εσύ θέλεις
να την πας όπου εσύ θέλεις...
Κι αν καμιά φόρα λυγίσεις,κουράστείς
κλάψε δυνατά μα μην τα παρατήσεις
πάρε δύναμη απο την καρδιά σου
με τις τόσες υπέροχες αντιθέσεις...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Δημήτρης
14-01-2005 | πολύ πολύ ωραίο Μάρα... μπράβο σου ξανά...;) | | spil †
14-01-2005 | Ευαίσθητη, τρυφερή η πένα σου, σα νουθεσία και χάδι μητρικό ! | | Γιώργος_Κ
14-01-2005 | Μάρα, δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι κοπέλα μου, αλλά το ποίημά σου μου θυμίζει έντονα την Candy Candy!! (...με την οποία υπήρξα ερωτευμένος στο παρελθόν) !! | | Γιώργος_Κ
14-01-2005 | ...και να προσθέσω, οτι μου δίνεις έτσι ιδέα για νέο ποίημα!! :) | | annaΤi
14-01-2005 | χαχα...Γιώργο!!! Είχε κάψει καρδιές αυτή η μικρή... ;-) ......Μάρα μου, μην επαναλαμβάνομαι.... νομίζω ότι πιο δικό σου, μας έχεις προσφέρει... | | Γιώργος_Κ
14-01-2005 | ...θα έλεγα καλή μου ʼννα, οτι παραμένει ακόμα διαχρονική αξία, αναλείωτη στο χρόνο "αυτή η μικρή" που δεν μεγάλωσε ποτέ!! | | Γιώργος_Κ
14-01-2005 | ...μάλλον δεν θα της αφιερώσω μόνο 1 ποίημα, αλλά όλα τα επόμενα που θα γράψω... :) | | Εκάτη
17-01-2005 | ...διαπεραστικό, ένας καθρέφτης που λίγοι τολμούν να δουν! Πολύ όμορφο Μάρα...πάρα πολύ όμορφο... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
