| |
| | Χωρισμός |  | | |
Τα μάτια μου πρισμένα από το κλάμα,
τα δάκρυά μου πέσαν στο δικό σου το γράμμα,
αυτό που μου είχες στείλει καιρό πριν,
και που στο σώμα μου έδινε πνοή ζωής.
Το σ' αγαπώ μου ίσως να είναι λίγο,
η συγνώμη μου ίσως δεν είναι αρκετή,
μεσ' το μυαλό,
ακούω συνεχώς τη φωνή σου,
στο τοίχο τη σκιά σου αντικρίζω,
να την αγγίξω δε μπορώ,
μπορώ όμως να φωνάξω δυνατά "Σ' ΑΓΑΠΩ"!
Γύρισε πίσω σ' εκλιπαρώ,
να σ' αγκαλιάσω θέλω για ένα λεπτό.
Κι αν μ' αγαπάς όπως σε αγαπώ εγώ,
τα δάκρυα ν' αφήσουμε κι οι δύο στον ουρανό.
Είσαι η ζωή μου ολόκληρη,
είσαι ο κόσμος μου όλος.
Μέσα στο ποιήμα αυτό,
τραγουδώ τον πόνο μου μόνο.
Δε χωρίσαμε,
προσπαθώ να πίσω τον εαυτό μου!
Δε χωρίσαμε,
δεν γίνεται,
δεν μπορώ ν' αντέξω μόνος.
Και αν παεξηγηθήκαμε;
Δε χωρίσαμε!
Απλά τσακωθήκαμε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | 1/11/2006 | | | |
|
χρηστος καραμανος
31-05-2008 @ 23:43 | Δε χωρίσαμε,
δεν γίνεται,
δεν μπορώ ν' αντέξω μόνος.
Και αν παεξηγηθήκαμε;
Δε χωρίσαμε!
Απλά τσακωθήκαμε!
ΩΡΑΙΟΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κατσοράκι
01-06-2008 @ 04:24 | Δε χωρίσαμε,
προσπαθώ να πίσω τον εαυτό μου!
Δε χωρίσαμε,
δεν γίνεται,
δεν μπορώ ν' αντέξω μόνος.
Και αν παεξηγηθήκαμε;
Δε χωρίσαμε!
Απλά τσακωθήκαμε!
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
