| |
Κατσοράκι
01-06-2008 @ 03:47 | ::laugh.:: ::yes.:: ::up.:: | | Denis
01-06-2008 @ 03:50 | Μοιάζουν με παροιμίες, φωταγωγημένες από την αστραπή τής λαϊκής θυμοσοφίας! ::yes.:: | | anuya
01-06-2008 @ 04:01 | Το πρώτο ποίημα που έφτιαξα στη ζωήμου, απο όσο θυμάμαι, είναι ο πρώτος στίχος. Δημοτικό πήγαινα, αλλα δέν μπορώ να θυμηθώ σε ποιά τάξη, να ήμουν 10 χρονών; 8 χρονών; δέν θυμάμαι. Κ πώς τό'φτιαξα; Απλώς συνήθιζα με τις ώρες να σκέφτομαι τα του κόσμου, έτσι κάποια στιγμή σκέφθηκα: "Θεωρείται μαγική ικανότητα να γράφεις ποιήματα! Τόσοι άνθρωποι γίνανε διάσημοι γιατί; επειδή γράψανε ποιήματα! Άραγε θα μπορούσα να φτιάξω κ εγώ κανένα ποίημα; γιά να δοκιμάσω". Και τότε χωρίς καθόλου να σκεφθώ, εντελώς άμεσα κ αυτόματα, μου βγήκε αυτός ο στίχος. Ώς παιδί, λειτουργούσα σε Α επίπεδο κυμάτων σκέψης, έτσι τα παιδιά έχουν απίστευτες εμπνεύσεις. Μου βγήκε λοιπόν χωρίς καμιά προσπάθεια, χωρίς ούτε να ψάξω για θέμα επι του οποίου να πώ κάτι. Αλλα το είχα απωθημένο που είχα κ ακόμη έχω ένα στραβό δάχτυλο, γιατί να στραβώσει; γιατί μωρό μου φορούσαν παπούτσια! μα είναι ηλιθιότητα! στα παιδιά που ακόμη δέν περπατάνε, δέν πρέπει να φοράνε ούτε παπούτσια ούτε κάλτσες. Ύστερα σκέφθηκα:
Καλύτερα ξυπόλητος παρά στενά παπούτσια
ωραίο είναι, αλλα μόνο τόσο; αλλα τί άλλο να πώ; όσο κι άν προσπάθησα, δέν μου έβγαινε τίποτε άλλο, έ είπα, κ τί άλλο να πώ; αυτό τα λέει όλα. Άν όλοι οι άνθρωποι ακολουθούσαν αυτήν την αρχή, δέν θα χρειαζόταν να τους πώ τίποτε άλλο! Έτσι σκέφθηκα, κ απο τότε κουβαλάω στη μνήμη αυτό το μονόστιχο μή έχοντας πού να το απιθώσω. Πρίν κάνα δυό μέρες, λίγο πρίν βγεί ο Μάιος του 2008, προκειμένου να το βάλω στο στίχοι ινφο, κατέβασα τον δεύτερο στίχο να ομοιοκαταληκτήσει. Ορίστε. | | Ιππαρχος
01-06-2008 @ 04:21 | Ποίημα με ρίμα αλλα χωρίς ρήμα.
Πολύ ευρηματικό! Όντως μοιάζει με παροιμία! | | LILA KIRA
01-06-2008 @ 05:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | velico
01-06-2008 @ 09:08 | ::laugh.:: ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
