| |
Φαίνονταν σαν δυο άγνωστοι...Απ' αυτούς που συναντάς καθημερινά δίπλα σου στο δρόμο της μοναξιάς,Ήταν δυο άγνωστοι στη μέση του τίποτα.Άρχισαν να πλησιάζουν ο ένας τον άλλον.Δε θα' ταν άγνωστοι πια.όταν οι καρδιές ενώνονται... τίποτα δεν μένει άγνωστο.
-Με είδες, είπε και έσπασε ξαφνικά τη σιωπή η φωνή σου.
-Κρατούσες τη φωτιά στα μαλλιά σου
και τα χερια σου ήταν μια ζωγραφιά.
Θλιβερή ακουγόταν η μουσική
της καρδιάς σου που πλημμύριζε το χώρο.
ναι, σε είδα.
Και όλα έμοιαζαν διαφορετικά.
Σε μια στιγμή μου δώρισες την ανάγκη να υπάρχω ξανά.
Για σένα μόνο.
Και δεν με νοιάζει να ταν αλήθεια.
Γιατι...εγώ....έτσι σε είδα και μου αρκεί....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
