Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ακτή
 
Τι ωραία να περπατάς στην ακτή
στο όριο ανάμεσα στεριάς και θάλασσας
αναποφάσιστος ποιον κόσμο να διαλέξεις
και τα ίχνη που αφήνεις ξωπίσω σου
να σβήνουν από το κύμα και από τον άνεμο
σαν να βρήκαν συγχώρεση οι αμαρτίες
ενός παρελθόντος που σε βαραίνει.

Να ακούς και τον ήχο του κύματος
με ψιθύρους ποιος ξέρεις πόσο παλιούς
κι από πού να ΄χουν έρθει.
Κι αν καθίσεις να ακούσεις τα λόγια τους
ιστορίες πολλές και παλιές έχουν να πούνε
παραμύθια κι αλήθειες που ποιος τις χωρίζει;

Των σειρήνων τα λόγια βρίσκονται εκεί
ίδια εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια
σε καλούν σε τόπους μακρινούς και άγνωστους
ηδονές και απολαύσεις υπόσχονται
μέσα σου ξέρεις πως θάνατο σημαίνουν και απόγνωση
μα ακόμα πιο μέσα σου νιώθεις ακαταμάχητη έλξη

Στην απεραντοσύνη του ουρανού εσύ να εξουσιάζεις
της θάλασσας τα βάθη εσύ να ορίζεις
της γης να είσαι ο απόλυτος άρχων
κι ας είναι για μία, μόνο για μία στιγμή

Στο σταυροδρόμι ουρανού και γης και θάλασσας
εσύ να είσαι το κέντρο
και με τον διαβήτη του νου σου να σέρνεις
τους κύκλους σου στη γραμμή του ορίζοντος
κι ακόμα πιο πέρα…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Τοπία & Περιοχές
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
Γιώργος Θαλάσσης
03-06-2008 @ 22:45
το πελαγο ειναι βαθυ
καλημερα

AndreasChristodoulou
03-06-2008 @ 23:13
φοβεροι στιχοι
αγγιζουν τη ψυχή
νασαι καλα φιλε Δημητρη
kornos29
03-06-2008 @ 23:15
καλημερα δημητρη υπεροχο θα συμφωνησω με τον φιλο ανδρεα οτι οι στοιχοι σου αγγιζουν τη ψυχη ::up.::
κώστας νησιώτης
04-06-2008 @ 00:07

Στην απεραντοσύνη του ουρανού εσύ να εξουσιάζεις
της θάλασσας τα βάθη εσύ να ορίζεις
της γης να είσαι ο απόλυτος άρχων
κι ας είναι για μία, μόνο για μία στιγμή


μπράβο φιλε μου!!!
χάρης ο κύπριος
04-06-2008 @ 00:12
Των σειρήνων τα λόγια βρίσκονται εκεί
ίδια εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια
σε καλούν σε τόπους μακρινούς και άγνωστους
ηδονές και απολαύσεις υπόσχονται
μέσα σου ξέρεις πως θάνατο σημαίνουν και απόγνωση
μα ακόμα πιο μέσα σου νιώθεις ακαταμάχητη έλξη
::up.:: ::up.:: ::up.::
τα σέβη μου φίλε μου ! ! !
LILA KIRA
04-06-2008 @ 00:34
::up.:: ::up.:: ::up.::
Nefeligeretis
04-06-2008 @ 00:42
Γεωμετρική υπακοή λέξεων και συναισθημάτων κατακλύζουν τον αναγνώστη.
Ο διαβήτης σου κάνει κύκλους και σε μας ::smile.::
Κατσοράκι
04-06-2008 @ 01:28
Τι ωραία να περπατάς στην ακτή
στο όριο ανάμεσα στεριάς και θάλασσας
αναποφάσιστος ποιον κόσμο να διαλέξεις
και τα ίχνη που αφήνεις ξωπίσω σου
να σβήνουν από το κύμα και από τον άνεμο
σαν να βρήκαν συγχώρεση οι αμαρτίες
ενός παρελθόντος που σε βαραίνει.
::up.:: ::yes.::
AlexSAI
04-06-2008 @ 02:17
Την καλημέρα μου !!! Υπέροχο .... ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
zennoula
04-06-2008 @ 02:30
::hug.:: ::up.:: ::yes.::
Helene52
04-06-2008 @ 02:43
Με τον Ανδρέα και όλους τους επάνω!!!!
Καταπληκτικό !!!!
Το Μπράβο και την καλημέρα μου Δημήτρη!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
poetryf
04-06-2008 @ 03:19
Των σειρήνων τα λόγια βρίσκονται εκεί
ίδια εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια

Σωστός! Ποιος τα ώτα του αντέχει να σφαλίσει όμως;
Καλημέρα Δημήτρη!!! ::hug.:: ::kiss.::
Denis
04-06-2008 @ 03:24
Μ' άρεσε πολύ αυτό το μετέωρο, αναποφάσιστο βήμα μεταξύ στεριάς και θάλασσας... ::yes.::
Ιχνηλάτης
04-06-2008 @ 04:29
Πάντα ήθελα να γράψω κάτι αντίστοιχο!
Ακόμη δεν το κατάφερα!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ιππαρχος
04-06-2008 @ 04:56
Δημήτρη θα το γράψεις!
Τ.Μ. θα ήθελα πολύ να είμαι αστρονόμος...
Ευχαριστώ για τα σχόλια ::hug.::
Μοιάζω μ'εσένα
04-06-2008 @ 07:41
Όμορφες εικόνες. Πολύ τρυφερό γραπτο! ::yes.::
χρηστος καραμανος
04-06-2008 @ 07:46
και με τον διαβήτη του νου σου να σέρνεις
τους κύκλους σου στη γραμμή του ορίζοντος
ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΩΡΑΙΑ ΕΙΚΟΝΑ!ΠΟΥ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΟΥ!ΜΠΡΑΒΟ,ΦΙΛΕ ΜΟΥ!ΘΑ ΠΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aprobleptos
04-06-2008 @ 09:55
Στο σταυροδρόμι ουρανού και γης και θάλασσας
εσύ να είσαι το κέντρο
και με τον διαβήτη του νου σου να σέρνεις
τους κύκλους σου στη γραμμή του ορίζοντος
κι ακόμα πιο πέρα…

...Δημητρη. ...και ακόμα πιο περα!
παει η ποιηση σου! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΝΟΥΦΑΡΟ
04-06-2008 @ 11:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
TAS
04-06-2008 @ 11:37
απέραντη αίσθηση ακτής ..
ΓιΟΥΛΗ_Τ
04-06-2008 @ 13:57
και τα ίχνη που αφήνεις ξωπίσω σου
να σβήνουν από το κύμα και από τον άνεμο
σαν να βρήκαν συγχώρεση οι αμαρτίες
ενός παρελθόντος που σε βαραίνει.

τι ωραια να περπατας στην ακτη. . . . .

δε θα σου πω. . . μονο θα χειροκροτησω
τ αφηνω στη σιωπη
εκεινη που χυνεται στα κυμματα..
ALYZIOS
05-06-2008 @ 07:39
ME TAS ....ΥΠΕΡΟΧΟ....
χρηστος καραμανος
05-06-2008 @ 07:54
Στο σταυροδρόμι ουρανού και γης και θάλασσας
εσύ να είσαι το κέντρο
και με τον διαβήτη του νου σου να σέρνεις
τους κύκλους σου στη γραμμή του ορίζοντος
κι ακόμα πιο πέρα…
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΣΟΥ!ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΕΟΥΝ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
το κορίτσι του Μαι
07-06-2008 @ 00:04
και με τον διαβητη του νου σου να σερνεις
τους κυκλους σου στη γραμμη του οριζοντος
κι ακομα πιο περα... ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο