stixoi.info: Μια νυχτα μονο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μια νυχτα μονο

Σκορπάνε τώρα φευγαλέα τα δειλινά
Ξανάρχεται η γαλάζια μοναξιά
Δεν αντέχουν τις εφόδους της νυχτιάς
Τις κουκουβάγιες και τους κινδύνους κάθε ερημιάς

Όμως τα μύρα σου ……πολύ πιο επίμονα διαρκούν τα μύρα
Λές και φουντώνουν κι άπλωνουν άνθινο χιτώνα γύρα
Οι κήποι ,ω οι κήποι αυτοί κρεμνούνε στα σκοτάδια τις χλιδές
Σπαρμένες χίλιες ίριδες και μενεξέδες παννυχίδες εαρινές

Απο βαθιά σε πλήρη φάση αναδύεται κρουστή
Μ ’ασήμια,και μαλάματα θεμελιώνεται η σιωπή
Απ’το πλευρό μας μυστικά θρεμμένη ολόσωμη η χαρά
Πρωτόλουβο το γέλιο στυλώνεται μες στη καρδιά

Και τώρα όλο τα πλούτη τούτα τα μυρωμένα
Τα ιδεατά λουλούδια τα συμπηκνωμένα
Όλα …μύθοι,στολίδια κροσσωτά
Τα κρεμάμενα περιδέρεια τα πλουμιστά ,

Γεννιέται η αγωνία πως να τα χαρούμε
Στη νύχτα αυτα και μείς να γρηγορούμε
Είναι τόλμη να γευθούνε τα χείλη το κρασί
Όταν η μέθη προσπετά διαχυμένη στην πρέπουσα στιγμή

Εντείνουμε όλη τη δραστηριότητα ν’αντλήσουμε διδάγματα
Όσο επιτρέπει η ώρα να νιώσουμε τα θαύματα
Που με χρυσό κοντύλι και με ψήγματα διδάσκει ο Σκορπιός
Τα Ψάρια και τα Υδάτια κι ο Δίδυμος αστερισμός ......

Ένα κυνηγητό για αγάπες ρόδινες,δοξαστικές
Μα η αγάπη….. μόνη της περιπλέκει τις μορφές
Κι όλα τη μάχονται τ’άγρια τα ξένα τα στοιχειά
Της απιστίας τα δάκρυα που χύνομε πικρά

Ο καιρός διαβαίνει εντούτοις και νυχτιές
Παρόμοιες δεν στήνονται πολλές
Με τόσα φίλτρα συνταιριασμένες
Απ’τους πόθους και τους αναπαλμούς λαμπαδιασμένες

Βαραίνει η νύχτα ,γρήγορα αφήνουμε το δείπνο
Βαραίνει η νύχτα …κατεβαίνουμε στον κήπο
Και φιλιώμαστε πρώτη φορά με το σκοτάδι
Άφθορη νύχτα που καμινεύεις τις ψυχές με χάδι!

Το καταπέτασμα σε λίγο θα σχισθεί
Ένα μαχαίρι δίνει αφειδώλευτα την αστραπή
Συμμαζευόμαστε να ζεσταθούμε…ύπνο δεν έχει
Δεν προδίδουμε τέτοια χάρη.....που μας κατέχει

Τι πιά προφθαίνουμε; ΟΛΑ ,κι αυτό δεν μπορεί να ξεγραφτεί
Κι ας έρθει τάφος με στεγνή φωνή η άσπρη αυγή
Γόησσα παγίδα ,νύχτα πλανεύτρα της ζωής
Σου το χρωστώ για χάρη που ήρθες να μου δοθείς

Έστω κι πούβαλα το δάχτυλο στην παρουσία σου
Και προγεύθηκα για λίγο τη μάγα ουσία σου
Χορέ και μουσική μου,υπόσταση μου μελλοντικιά
Της φθοράς μου επίγνωση,ω επίγνωση,πονετικιά.........


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Helene52 05-06-2008 @ 01:40	Αμαν !!!!!!! Ο Μεγάλος της Ποίησης ξανακτυπά και μας αφήνει για άλλη μια φορά άφωνους !!!!!! Τι έγραψες πάλι Ανδρέαα !!!!!!!! Την καλημέρα μου !!!!!!!!!! ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
kornos29 05-06-2008 @ 01:45	θα συμφωνησω με την Helene κτυπησε και μας αφησες αφωνους εισαι πολυ μα πολυ μεγαλος φιλε μου ειμαι περηφανη που εισαι συμπατριωτης μου γεια σου ρε ανδρεα δασκαλες τις ποιησης
AlexSAI 05-06-2008 @ 01:48	Την καλημέρα μου Ανδρέα !!! Υπέροχο ... θαυμάσια η δουλεία σου ::theos.:: ::up.::
Κατσοράκι 05-06-2008 @ 02:09	μαζι σ Helene!!!!!!!! μπραβοοοοοοοοοοο Ανδρεαααααα~!!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
benetia 05-06-2008 @ 02:16	ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΦΛΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΒΕΝΕΤΙΑ ::kiss.:: ::kiss.:: ::love.::
zennoula 05-06-2008 @ 02:35	::hug.:: ::up.:: ::yes.:: μπραβο αντρεα τη καλημερα μου
LILA KIRA 05-06-2008 @ 02:55	::up.:: ::up.:: ::up.::
poetryf 05-06-2008 @ 03:46	Όμως τα μύρα σου ……πολύ πιο επίμονα διαρκούν τα μύρα Ένα κυνηγητό για αγάπες ρόδινες,δοξαστικές ... Και φιλιώμαστε πρώτη φορά με το σκοτάδι Και προγεύθηκα για λίγο τη μάγα ουσία σου Της φθοράς μου επίγνωση,ω επίγνωση,πονετικιά......... Αντρέα τα είπες όλα, τί άλλο να πω; Χαιρετώ από την επίσης ηλιοκαμένη Λευκωσία, όπου κι ευρίσκομαι τουτες τες μέρες... ::theos.::
Ιππαρχος 05-06-2008 @ 05:16	Προσθέτω κι εγώ τον θαυμασμό μου για την ποίησή σου!
utterly sweet 05-06-2008 @ 05:17	Αντρέα εγώ ξέρεις...χαίρομαι που υπάρχεις στη ζωή των στίχων μας... ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο