| |
Δεν ήσουνα απλώς μια ηλιαχτίδα
που μπήκε απ’ τις γρίλιες το πρωί,
σαν ήλιος μεσουράνησες μεσ’ απ’ την καταιγίδα
και ήρθες να μου αλλάξεις τη ζωή.
Σε ρώτησα που βρήκες τόση αγάπη
κι απλόχερα τριγύρω την σκορπάς,
γελώντας μου ψιθύρισες και μου’ κλεισες το μάτι
υπάρχουν χίλιοι τρόποι ν’ αγαπάς.
Ρ
Μα δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώ
μ’ άλλον τρόπο δεν μπορώ να σ’ αγαπώ,
η καρδιά μου ξεχειλίζει από σένα τώρα πια
δε θα χώραγες αν είχα κι άλλη μιά.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώ
δεν μπορώ να σ’ έχω μόνο στο μυαλό,
όταν λιώνω στ’ άγγιγμά σου και στα σύννεφα πετώ
μ’ άλλον τρόπο μη μου λες να σ’ αγαπώ.
Την ώρα που τα μάτια σου με καίνε
στα χείλη σου πεθαίνω για δροσιά
κι’ όταν στο μισοσκόταδο για έρωτες μου λένε
με ρίχνεις πάλι μέσα στη φωτιά.
Σαν φύλο στη βροχή με παρασέρνεις
και σ’ άγνωστο παράδεισο με πας,
εγώ να διαμαρτύρομαι κι’ εσύ να επιμένεις
υπάρχουν χίλιοι τρόποι ν’ αγαπάς.
Ρ
Μα δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώ
μ’ άλλον τρόπο δεν μπορώ να σ’ αγαπώ,
η καρδιά μου ξεχειλίζει από σένα τώρα πια
δε θα χώραγες αν είχα κι άλλη μιά.
Δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώ
δεν μπορώ να σ’ έχω μόνο στο μυαλό,
όταν λιώνω στ’ άγγιγμά σου και στα σύννεφα πετώ
μ’ άλλον τρόπο μη μου λες να σ’ αγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
