stixoi.info: + > Κώστας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

+ > Κώστας > -

Αφιερωμένο στον Κώστα που τον αγαπώ και τον νοιάζομαι πιο πολύ απ' ότι φαντάζεται =)

[font=comic sans ms] [align=center] Κάθε φορά που ανοίγεις τα μάτια σου
Είσαι βυθισμένος στα σκοτάδια
Κι απεγνωσμένα θες από κάπου να πιαστείς
Να κρατηθείς
Να πας μπροστά

Από μικρός έτσι
Πάντα μονάχικός
Πάντα με βλέμμα θλιμμένο . . .

Μάτια που έλαμπαν στο σκοτάδι
Τόσο που έμοιαζαν άστρα ολόλαμπρα
Κι όσο κι αν το φοβόσουν
Εκεί κοιμόσουν
Κάθε βράδυ

Πάντοτε εκεί, κρυμμένος στις σκιές
Κι όμως τον ζήλευες τον ήλιο
Το ‘χα διαβάσει στην ψυχή σου

[I] Τετράδιο με γραμμές, καθαρογραμμένο. [/I]

Σε κάθε δύσκολη στιγμή
Σου πα να κοιτάζεις τον ουρανό
Και να προσεύχεσαι να σου δώσει κουράγιο

Σε κάθε δύσκολη στιγμή
Να κοιτάζεις βαθιά μέσα σου
Γιατί [B] εκεί[/B] βρίσκεται ο πιο λαμπερός ήλιος του κόσμου.
[B] Εκεί [/B]είν' η [B]ψυχή σου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ονειρολόγιο Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.

heardline 06-06-2008 @ 23:37	Χριστιάννα πολύ μου άρεσε η διαδρομή του ήλιου για να φτάσει στο σκοτάδι, είμαστε αυτόφωτοι αλλά καμιά φορά χανόμαστε στο μέσα μας. Την καλημέρα μου
Κατσοράκι 07-06-2008 @ 02:22	Μάτια που έλαμπαν στο σκοτάδι Τόσο που έμοιαζαν άστρα ολόλαμπρα Κι όσο κι αν το φοβόσουν Εκεί κοιμόσουν Κάθε βράδυ ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Guard1an_Ang3l 02-07-2008 @ 10:10	ax vre xristianna moy, ti mac kanoun aytoi oi kwstidec k grafoyme... ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο