| |
Στους δρόμους λογικής ξημέρωσα
Και το θεριό εξημέρωσα
Που ήταν κρυμμένο μέσα μου
Και μου τρωγε την μπέσα μου.
Ξεχνώ λοιπόν το χθες που έφυγε
Το σήμερα που μ έφαγε
Φτιάχνω ξανά το αύριο
Μέλλον λευκό κι ευάερο.
Έχω στα χέρια σίδερο
Σχέδιο όχι εφήμερο
Τρέχει η ζωή με πρόγραμμα
και διώχνει τα απόνερα.
Τα χρώματα τα ξέβαψα
Κι όλα λευκά τα έβαψα
Πράσινο μπλε και κόκκινο
Τα πέρασα από κόσκινο.
Και νιώθω καλά και όμορφα
Όνειρα πρωτόγνωρα
Συναίσθημα δεν έχω πια
Έχω μια πέτρα για καρδιά.
Στους δρόμους εδώ της λογικής
Θέατρο παράλογης σκηνής
Κομπάρσος πια δεν είμαι εγώ
Είμαι ένα θέατρο φτηνό.
Στους δρόμους εδώ της λογικής
Δεν θα υπάρχει πλέον εμείς
Θα είναι μόνο το εγώ
Χωρίς συναίσθημα μελό.
Κι εάν θα πετύχω εκεί να δεις
Δρόμος θα γίνει της φυγής
Έξω θα είναι το σήμερα
Κι όλα της γης τα εφήμερα.
Ελα κι εσύ κάτσε να δεις
Πως είναι η μέρα της ζωής
Στους δρόμους της λογικής να ζείς
Σκοτάδι μέρα δε θα δείς.
Κι αν τύχει όλα αυτά να τα πιστεύεις
Μάθε καλά να μαγειρεύεις
Γιατί εδώ είναι η μοναξιά
Δεν έχει στρώματα διπλά.
Δρόμοι λογικής περνώ
Κι όλα απόψε τα ξεχνώ
Κι αν είμαι άνθρωπος θαρρώ
Είναι μακριά το όνειρο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
