| |
Απανταχού η τιμή μας πάλλεται.
Σε ύψος και σε βάθος. Σε χροιά και σε ένταση.
Σπαράζει πάνω σε λέξεις που εγκαταλείφθηκαν.
Κι όμως υπάρχουν τέτοιες λέξεις.
που τις παρέσυρε η ανεμοδούρα,
ή που χάθηκαν σε χειρονομίες που αυτοκτόνησαν.
Υπάρχουν χαμένες λέξεις τελικά αγάπη μου.
Απροσδιόριστες. Φθαρμένες από την πρώτη συλλαβή.
Αδύναμες σαν χτύποι προθανάτιας κατάστασης.
Αστοχία υλικού θα έλεγες εσύ.
Πυράκτωση εγκεφαλικής διαδικασίας θα συμπλήρωνα.
Ότι και να είναι, όπως κι αν δομήθηκε,
κάθετα ή οριζόντια της καρδιάς μου
βιαστικά η σιωπηλά των παρορμήσεων μου
οδεύει και δύναται
δύναται και οδεύει
Το δέχομαι ως έχει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
