| |
Ειναι η ζωη ενα καραβι
Που τριγυρνει μοναχο
Μες το κυμα μες τη ζαλη
Του καιρου τον πανικο
Και εμεις ειμαστε γλαροι
Την κοιταμε απο ψηλα
Και αν το ταξιδι μας κουρασει
Σταματαμε ετσι απλα
Και κλεινουμε τα φτερα μας
Και σαν αδυναμοι πια
Σε ενα βραχο καθισμενοι
τη βλεπουμε να περνα
Διχως παθος διχως θελω
Η ζωη ειναι μουντη
Και καταρα σε εκεινον
που παθητικα την αγνοει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
