| |
Ειναι η τρελα στο μυαλο και της δυνης το μαγικό
Ειναι της ευνοιας στολίδι που με καλει σ’ενα ταξιδι
Σε ενα ταξίδι ζωής και κοινής λογικής
Χωρις φραγμούς και πρεπει......μα αληθεια...αξίζει;
ρωτώ.....
Δινω μορφη σε πολλα απλά καθημερινά....
Δινω πνοη σε μια χαμενη και πληγωμενη ψυχη
Δινω απλοχερα καλό και εισπράτω....τι;
ρωτώ.....
Αγαπώ χωρις υπεκφυγές αποκομίζω αρετές....
Γινομαι ανθρωπος σωστος και αληθινός....μα τι αξιζει;
Ξανα ρωτώ.....
Ο χρονος πισω δε γυριζει.....απλα μου υπενθυμίζει
Πως τα ονειρα που εκανα παιδι....εχουν μεινει εκεί......
Κουρελιασμένες αναμνησεις σε ενα στοιχακι αφηνω
Αγαπες ερωτες και παθη....που δεν εζησα.....απλά προσπερασα...
Δεν αναζητω κατι σε αυτο το μοναχικό ταξίδι....συνοδοιπόρο δεν ζητώ
Εχω μάθει στη ζωη να τα βιώνω ολα.....οπως ξερω μονάχα εγώ......
Εδω ειναι η κολαση εδω και ο παραδεισος....της ψυχης ο ατρωτος
Δεν αξιζει τελικά....καμμία πουτάνα αξία χωρίς ιδανικά....
Η ζωή μικρή....και εγω....μηδαμινη....για να της σηκώσω κεφάλι
Να της δείξω πως τιποτα δε μου χαρίστηκε...απλα με κοπο αποκτήθηκε....
Τα δακρυα κυλάνε.....απο χαρα η θλίψη να ναι;
Ρωτώ.....ξανά.....
Τα πληγωμενα κορμία....κουρνιάζουν σε μια αγκαλία
Αναζητούν.....λίγη χαρά....αραγε αυτο εχει αξία τελικά.....;
Ειναι τα ματια μου υγρά....σαν ενος παιδιου που του ταξαν πολλα....
Και κλαιει νυχθημερον...με αναφηλητά....
Μα εγω δεν ειμαι πλεον παιδί......ειμαι στο μεσον της ζωής....
Χωρις ονειρα ελπίδα και ιδανικά.....τα εχασα ολα....σε μια βραδιά...
Μου τα πηρε ενα κυμα μακρυά....και δεν προφταινω να σωσω....τίποτα...
Πανω στα δακρυα μου θρηνώ.....για τη ζωη που χανω....μοιρολογώ....
Για τα χαμενα χρονια της νιοτης....που δεν κανω κατι να σωσω....
Οι σκεψεις μου στερευουν....η υπομονή μου τελειώνει...και εγω απλά ρωτώ...
Τι αξίζει....σε αυτη τη ρημαδα τη ζωη τελικά;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
