| |
[align=center]
θεέ μου και προστάτη....πατέρα κι' αδελφέ...
σ' έχω ξανά ανάγκη...σε θέλω εδώ μαζί μου!
γιατί δεν καταδέχεσαι να πιούμε εναν καφέ...
στ' ορκίζομαι δε θα φορτώσω..σ' εσένα την πληγή μου!
έλα μεσ' στο δωμάτιο που βράζει απο σιωπές
κι' ότι κοιτάω κοίταξε! τα μάτια σου να αδειάσουν!
με μάτωσαν! με στράγγιξαν! οι γυάλινες βροχές
χαράματα με κυνηγούν....να με κατασπαράξουν...
μίλα μου λίγο φιλικά! κάπνισε ενα τσιγάρο!
στον ώμο μου το χέρι σου το άγιο ν' ακουμπήσει!
το ξέρεις πια καλύτερα...εδώ δεν έχω φάρο...
ούτε αστέρι λαμπερό...να με καθοδηγήσει...
άκου να δείς τι έπαθα! εγώ η χωματένια!!
ένα ανθρωπάκι απο πυλό! ένα καραγκιοζάκι!
σου αρέσουν οι λεξούλες μου; σου προκαλούνε γέλια;
μήπως να γίνω πιο θρασύς...μήπως να πιώ λιγάκι...
κι' αν δεν σου αρέσω εγώ μετά..κι' άν αμαρτίσω πές μου!
μήπως θα φύγεις ξαφνικά...μήπως θα με πουλήσεις;
χαράμι πάλι θα χυθεί ο πιό γλυκός καφές μου...
πόσες φορές θα μ' αρνηθείς...μέχρι να μ' αγαπήσεις...
τί με παράτησες εδώ; και πού μ' αφήνεις μόνη!
εσύ με έφτιαξες αυτή που βλέπω στον καθρέφτη!
αναίσθητη! βαρύπενθη! σάν το κερί που λιώνει...
να σε χτυπάω αλύπητα...να σε φωνάζω...φταίχτη!
το δίκαιο το γράμμα σου, το διάβασα πριν κλάψω...
μα εσύ ποτέ δεν έφτασες στον τρόμο το δικό μου!
πολλές φορές, συμπάθα με, ζητούσα να σε θάψω....
σ' αυτό που εσύ μου στόλιζες....το άσπρο φέρετρό μου!
τα μάτια μου κι' αν μούλιασαν...κι' αν κυβερνά το δάκρυ
τα χέρια κι αν παράλυσαν...η ανάσα κι αν δε βγαίνει
στου χρυσαφένιου πύργου σου με κλώτσησες την άκρη...
κι' ένα κουρέλι ρούχο σου...το σώμα μου βαραίνει...
παράπονα θεούλη μου...και γκρεμισμένα κάστρα...
δυό αγκαλιές παυσίπονα...και βενζοδιαζεπίνες!
πές μου..σ' εντυπωσίασα; ή σου' κανα χαλάστρα;
στον ύσηχο παράδεισο...ακούγονται σειρήνες!!
ψυχρό σεντόνι μ' ακουμπα...και ξεγλυστρούν οι ώρες...
αύριο πρωί σηκώνομαι...λίγο πριν να ξυπνήσεις
σ' ένα άγριο πόλεμο τρελλό, όλες της γής οι χώρες...
έλα σταμάτα τον λοιπόν!! θα με ξανακερδίσεις!!
μα...πού γυρνάς! δεν με ακούς; πού είσαι;σε γυρεύω!
σ ' έχω καθήσει στο σκαμνί! ίσως σ' έχω στριμώξει!
για να σε δω....για να σε βρω...για να σε συνεφέρω!
το ιερό σου ξέσπασμα...πρίν να με καταδιώξει!
άνθρωπος λέγομαι εγώ...κι εσύ θεός κι αφέντης!
φεύγουν οι μέρες κι οι ζωές...κι' εγώ σε ψάχνω ακόμα!
σε αναζητώ! σε εκλειπαρώ, γονατιστή να έρθεις.....
όχι το πρώτο ραντεβού...μήν είναι μεσ' στο χώμα!!
έλα τη νύχτα! έλα με φώς!έλα σαν τρομοκράτης!
ρούφα την άδεια μου σκιά! δωσ' μου φτερά να ανέβω!
είσαι φθαρτό απόσπασμα!δειλλός επαναστάτης!
δωσ' μου αν θές τη θέση σου, μήπως τα καταφέρω!
συγχώρα με που ξέφυγα...απ το δικό σου σύμπαν!
αγγελοδιάβολοι κι εχθροί...και φίλοι με ζητάνε...
"αύριο πεθαίνεις μοναχή"! σαν ιαχή μου είπαν...
κι' εγώ γυρνάω σ' εσένανε...λίγο πριν να με φάνε!
κι' αν είναι όνειρο αυτό...ή...κι αν πνοή μυρίζει...
μαλαματένια στάζουνε... τα δάκρυα στη χούφτα...
απόψε θα γιορτάσουμε...θεέ...χαρά και λήθη!!
κεράκια δεν θα σβύσουμε απο αυτη την τούρτα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
