swordfish
16-06-2008 @ 00:04 | ''Δε βρίσκω τη φωνή μου
σαν ανοιχτό πουκάμισο
τυλίγομαι στην απουσία σου''!!!! Την καλημέρα μου! ::yes.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
16-06-2008 @ 00:17 | Πόσες φορές μυστικά,
αυτά τα χέρια δεν τα χάϊδεψα
και γέμισε με φως η ζωή μου;
ΑΨΟΓΟΣ ΠΡΩΙ-ΠΡΩΙ,ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
το κορίτσι του Μαι
16-06-2008 @ 00:30 | "σαν ανοιχτο πουκαμισο
τυλιγομαι στην απουσια σου,
δεν φοβαμαι την σιωπη
τα σβησμενα φωτα φοβαμαι"
πολυ καλο ::up.::
καλη εβδομαδα Κωστα | |
χάρης ο κύπριος
16-06-2008 @ 00:43 | περιέγραψες ένα πόνο μεγάλο με όμορφο τρόπο.
εγώ κάποτε που τα σκάτωσα, την πρώτη φορά,
τον περιέγραψα με ότι μισούσα.
τα μαθηματικά.
--------------------------------------------
Άγνωστος-Χ
Στα μαθηματικά κάποτε
άκουσα για τον άγνωστο Χ.
Και επειδή έψαξα να τον βρώ,
να τον γνωρίσω,
και αυτός ο Χ παρέμενε άγνωστος,
άνοιξα το λεξικό
να δω τον ορισμό του .
Και τον βρήκα τον ορισμό
αλλά χωρίς ο ανόητος
να τον κατανοήσω βαθειά
τον νυμφεύτηκα.
Τώρα όμως πληρώνω την βιασύνη μου.
Γιατί απλά ήρθε ο χ-ορισμός.
-------------------------------------------------------
την καλημέρα μου φίλε και συγνώμη για την κατάληψη του χώρου.απλά μου θύμισες κάτι δικό μου. | |
Ιππαρχος
16-06-2008 @ 01:23 | Ξοδεύτηκες, δεν γελάς πιά,
όλη τη νύχτα έκλαιγες, σώπασες.
Να 'ξερες πόσο πολύ με αγγίζει αυτό που έγραψες! Όλο, ειδικά αυτό το δίστιχο.... | |
LILA KIRA
16-06-2008 @ 01:31 | !!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
Helene52
16-06-2008 @ 01:43 | Πόσες φορές μυστικά,
αυτά τα χέρια δεν τα χάϊδεψα
και γέμισε με φως η ζωή μου;
ΚΑΤΑΠΛΗΤΙΚΟ !! ΜΠΡΑΒΟ !!!!!
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Maria Olsen
16-06-2008 @ 02:12 | Polu wraio ::sad.:: | |
Ιχνηλάτης
16-06-2008 @ 04:06 | Α Ψ Ο Γ Ο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μπράβο Κώστα.. ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
16-06-2008 @ 04:11 | Ξοδεύτηκες, δεν γελάς πιά,
όλη τη νύχτα έκλαιγες, σώπασες.
τέλειο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
AlexSAI
16-06-2008 @ 05:27 | Την καλησπέρα μου και καλή εβδομάδα ....Υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
tinios
16-06-2008 @ 07:26 | "Δεν φοβάμαι τη σιωπή,
τα σβησμένα φώτα φοβάμαι,
τα κλειστά λυπημένα παράθυρα,
τον στερνό καιρό"
Έξοχο Κώστα!! | |
heardline
16-06-2008 @ 08:05 | Το καλοκαίρι πέρασε
βιαστικό, πικρό, στέρφο.
Η γεύση του χωρισμού
πικρή κι αυτή, γνώριμη
στα χείλη της ερημιάς
καλά τα λές φίλε Κώστα, τα σβησμένα φώτα του χωρισμού σε απογυμνώνουν από τα μέσα φώτα, αυτά που φωτίζουν τους εσωτερικούς διαδρόμους της ψυχής. | |
nirbana
16-06-2008 @ 13:09 | Δεν φοβάμαι τη σιωπή,
τα σβησμένα φώτα φοβάμαι,
τα κλειστά λυπημένα παράθυρα,
κι εγώ Κώστα...... ::hug.:: ::yes.:: | |
Celestia
16-06-2008 @ 15:47 | Τελειο!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
karina136
17-06-2008 @ 06:18 | Ο,τι σχόλιο και να κάνω θα είναι λίγο .
Υποκλίνομαι στην τέχνη σου! ::yes.:: | |
miss_a256
20-06-2008 @ 00:58 | Ο έρωτας σταγόνα βροχής
στην παλάμη του ουρανού,
σε χώρο ακατοίκητο, χωρίς σύνορα,
ανεξίτηλο παρελθόν.
Δεν φοβάμαι τη σιωπή,
τα σβησμένα φώτα φοβάμαι ........................... | |
 |
