| |
Ένα πυροτέχνημα αυτό το τηλεφώνημα
κι ας περίμενα μήνες να σ' ακούσω..
όλα μικρά κι ανώνυμα
στην ζωή σου ήθελα να γυρίσω
Είπες πως μ' αγαπάς
μα δεν ξέρεις τι ζητάς
εσύ διάλεξες να με σκοτώσεις
ικανοποίηση να νοιώσεις
το εγώ σου να ξεδιψάσεις
ένα όνειρο να πουλήσεις
κ μια ζωή να ξεπουλήσεις.
Ποτέ δεν μπόρεσες την ψυχή σου να χαρίσεις
Κι εγώ κρατάω πάλι τις στιγμές μας
Στο χέρι μου σφιχτά και σαν την άμμο κυλάν
στην αλμύρα ενώνονται και ξεδιψάν
Φεύγουν στην θάλασσα μακριά
Στην άλλη όχθη σε αναζητάν
με τις δικές σου στιγμές να ενωθούν
μήπως έτσι λυτρωθούν.
Όσο κι αν σε αναζητούν
Πουθενά δεν θα σε βρουν
η αναζήτηση τελειώνει ..
Ματώνουν τα χέρια ,πονάνε τα μάτια κι αρχίζουν δάκρυα.
Πέφτουν στο χώμα
Ζητούν το χρώμα
Τώρα που εγώ διάλεξα να μην υπάρχω
Θα συνεχίσεις τη ζωή σου
Ένα ψέμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
