| |
[align=center]
Σε ένα δωμάτιο βρίσκομαι χωρίς καθόλου φως,
Προσπαθώ να βγω, αλλά δεν ξέρω πως.
Δεν μπορώ εδώ μέσα άλλο να αντέξω,
Πρέπει, έστω και για λίγο, να βγω ξανά εκεί έξω.
Πάει τόσος καιρός από την τελευταία φορά,
Αλλά ακόμη την θυμάμαι, έστω και αμυδρά.
Ένα φως να ζεσταίνει για λίγο την καρδιά μου,
Αλλά μετά να χάνεται, να φεύγει μακρυά μου.
Μπορεί να κράτησε μονάχα μια στιγμή,
Αλλά ήτανε αρκετό να μου αλλάξει τη ζωή.
Άφησε στην ψυχή μου ένα σημάδι
Κι ας ένιωθε πάνω μου, απαλό σα χάδι.
Δεν άντεχα άλλο να βρίσκομαι εκεί έξω,
Δίχως το φως δεν μπορούσα να αντέξω.
Έψαξα καιρό, ξανά για να το βρω,
Ήτανε η μόνη μου ελπίδα να σωθώ.
Αλλά δεν ήταν πουθενά για να βρεθεί,
Σα να μην ήθελε κοντά μου πια να' ρθει.
Γι' αυτό και αποφάσισα στο δωμάτιο να κλειστώ,
Με το φως να είναι πάντοτε σβηστό.
Ώσπου να 'ρθει κάποιος, την ψυχή μου να αγγίξει
Και στην καρδιά μου λίγο φως ξανά να ρίξει,
[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
