| |
ματώσαμε τις λέξεις
ακούμε τις ματιές
μαχαίρια
σαν πονέσεις
φωνάζουν οι πληγές
δε γίνεται να τρέξει το αίμα πιο αργά
αργήσε να προσέξει η αγάπη την καρδιά
το τέλος δε ν θα δω
είναι εργό κακό
πλαί σου θα σταθώ απ την αρχή να πολεμήσω
το τέλος δεν θα πω
είναι έργο κακό
πλάι σου θα σταθώ
πιο πολύ από την αρχή να σε αγαπήσω
ξέρω πονάει αυτή η στιγμή
όταν ξεσπάει η φυλακή
ψυχή διαπερνάει
σαν βράχος κρυφός
στα κύμματα σπάει
ο πανικός
ήρθε η ώρα να κοιταχτούμε
και την αλήθεια αγάπη μου να πουμέ
μα ας μιλήσει πιότερο η σιωπή
B πόσο πολύ...
έχιε τύχει να περάσει η ζωή σου καρέ καρέ από μπροστά σου και συ να είσαι θεατής του εαυτού σου;
με τη μόνη διαφορά ότι δε μπορείς να κάνεις ζάπινγκ
Δεν μπορείς να αλλάξεις κανάλι
παίζεις στο έργο της ζωής σου απ έξω
σαν την μοναξιά ένα πράγμα.
θα ήθελα να ήταν γλυκό
να το έτρωγα και να τελείωνεμε μια γλυκιά ανάμνηση
στην άκρη της γλώσσας..
αλλά δεν είναι...
άραγε τ είναι;
πόσο ψηλά πρέπει να πάει ανείς να τη φοβίσει;
Κάποτε σε έναν θάλαμο μπροστά της τραγουδούσα είχα πάρει τηλέφωνο τον εαυτό μου
και του μιλούσα
ήθελα να μου περάσω την εντύπωση 'οτι κάποιος ενδιαφέρεται για μένα
κάποιος με σκέφτεται με αγάπη
εγώ!!!
καληνύχτα στιχο family
τα λέμε το πρωί
είστε απίστευτη συντροφιά και ευχαριστώ ρε Γαλάντα που έφτιαξες αυτό το site gia na
ΠΕΤΑΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΜΑΣ..
ΣΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΑΝΥΗΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ opws leei ka o filow moonflyer
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
