| |
| | Κιρκη |  | | | ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ | | |
Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΕ
εκοψα μια μαργαριτα και στην εδωσα
κι απο τοτε την καρδια μου παιδεψα
τα πουλια ,τα χελιδονια μου το λεγανε
πως θα μου τον παρουν κοροιδευανε
μα τα ματια κι η καρδια μου ,αχ δε τα πιστευανε
κι οταν ηλθε ο χειμωνας και παγωσαμε
και τα χειμωνιατικα τα στρωσαμε
μου πε πως θα φυγει,πως κουραστηκε
μα για την καρδια μου δε φανταστηκε
πως για παντα στα δικα του διχτυα πιαστηκε
Ποιος θα καψει τα αντιο και τους αποχωρισμους
που πονανε και σου δινουνε καημους
το χειμωνα να σαι μονη δεν αντεχεται
πως σου λειπει η αγκαλια που δε σε δεχεται
μες στο καλοκαιρι γνωριστηκαμε
σε ψυχη και σωμα ενωθηκαμε
και θεε μου ποσο ερωτευτηκαμε
κι ηλθε ο χειμωνας και μας χωρισε
και η ζωη μου απο τοτε δεν προχωρησε
ΑΧ ΠΩΣ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙ Η ΖΩΗ
Ταμα το χα κανει,ναι μα τω Θεω
πως ξανα μες στη ζωη μου δε θα ερωτευτω
γλενταγα,γελουσα,περναγα καλα
μα δεν αφηνα κανεναν να μ αγγιξει την καρδια
αχ και πως τα φερνει,κοιτα η ζωη
με το που σε ειδα, οτι ειχα πει
και υποσχεθει,εγιναν κομματια
γιατι ναι μωρο μου,σ ειχα ερωτευτει
σχεδια οταν κανει λενε ο ανθρωπος
ο θεος γελαει και τα αναιρει
γιατι οσα δε φερνει ο χρονος
τα φερνει η στιγμη
κι απο τοτε ειμαστε μαζι
χερι χερι, μεσα στη ζωη
μου γιατρευεις καθε μου πληγη
μου γλυκαινεις της ζωης μου το κρασι
ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑ
xρωματα,αρωματα,γλυκες ευωδιες
μερες και νυχτες γεματες χαρες
ποθος που καιει σωματα , ψυχες
μα,ολα αυτα μεχρι και χτες
καθε σου αγγιγμα μια ανατριχιλα
καθε φιλι μια ηλιαχτιδα
καθε σου βλεμμα μια αστροφεγγια
τωρα που χαθηκαν ολα αυτα;
τωρα ποιος θαρθει στ αυτι να μου πει
θα σ αγαπω μωρο μου σ ολη μου τη ζωη
ποιος θα μου δωσει νοημα να ζω
με ποιον θα χορεψω το δικο μας χορο;
τραγουδω και νομιζω πως εισαι εδω
την ανασα σου νιωθω και ξαναζω
το χερι απλωνω στο κενο,δεν εισαι εδω
οχι θεε μου ,θα τρελλαθω
ΖΩΗ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ
τον πονο μου τον περασα
τον γευτηκα,τον ηπια
τον χορτασα στης νυχτας μου
τ ' ατελειωτα ξενυχτια
τα ποδια μου το ορκιστηκα
στη γη θα τα πατησω
ζωη,θα προχωρησω
και κεινα που με πονεσαν
πισω θα τα αφησω
κι απ' τους παλιους τους ερωτες
κεινους που με χαραξαν
στιγμουλα να μην ξεχαστει
οι πικρες τους με φτιαξαν
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ
Ανήλιες οι μέρες,οι νύχτες χλωμές
ο χρόνος κυλάει χωρίς εποχές
στο είναι μου πάντα,υπάρχεις εσύ
και νιώθω χαμένη,ζωή μου χρυσή
Καρδιά τσακισμένη και σώμα νεκρό
και είν'η ψυχή μου λουλούδι μικρό
που ο αγέρας το παίρνει,ψηλά,μακρυά
και χάνεται πέρα ,μακρυά στο βοριά
τα λόγια που μου πες,σαν τώρα θυμάμαι
''αγάπη,θα φύγω και μη μου λυπάσαι
η αγάπη που ζούμε,το άνθος αυτό
για πάντα θα ζήσει κι ας εγώ μαραθώ''
Μετά από σένα,μετά το φευγιό σου
εχάθη μαζί του και ο εαυτός μου
γιατί εσύ σουν ψυχή μου που μούδινες ζέση
και σθένος τον κόσμο όλον ν αντέξει
Και τώρα μονάχη μετρώ τον καιρό
τον κόσμο ετούτο,πώς δεν τον μπορώ
καμμιά αγκαλιά γλυκά να με κλείσει
και όλον τον πόνο με μιας να μου σβήσει
Πάθος
πηγές που κυλάνε,λουλούδια π ανθίζουν
σπουργίτια τριγύρω γλυκά τιτιβίζουν
ο ήλιος ψηλά μας τα σώματα καίει
και ένα αεράκι τριγύρω μας πνέει
σε έχω δικό μου,με έχεις δικιά σου
φωτιά το κορμί μου,γλυκιά η αγκαλιά σου
γινόμαστε ένα,το πάθος φωνάζει
σε λίγο η σελήνη εμάς θα κάνει χάζι
με κάθε σου ανάσα,με κάθε σου χάδι
με λιώνεις γλυκέ μου και τούτο το βράδυ
τα φύλλα θροίζουν και ήχοι αντηχούνε
για άκου,καράβια,γι αλλού ξεκινούνε
Ετούτο το βράδυ ας μην ξημερώσει
ξανά στη ζωή μου, έτσι δεν έχω νιώσει
αγάπες περάσαν ,μεγάλες μικρές
μα όλες υπήρξαν περαστικές
Δεν έχω έρωτα μου,κορμί και μυαλο
γιατί δικά σου είναι εδώ και καιρό
ανάσα από σένα,νερό απ τα φιλιά σου
και μια μικρή φωλίτσα για με η αγκαλιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
φραγκοσυριανος
22-06-2008 @ 01:57 |
Ταμα το χα κανει,ναι μα τω Θεω
πως ξανα μες στη ζωη μου δε θα ερωτευτω
γλενταγα,γελουσα,περναγα καλα
μα δεν αφηνα κανεναν να μ αγγιξει την καρδια
::up.:: ::kiss.:: ::hug.:: | | Nikos Krideras
22-06-2008 @ 02:02 | ΖΩΗ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΚΙΡΚΗ70
22-06-2008 @ 02:12 | ε,μα Φραγκοσυριανέ μου,έτσι είχα αποφασίσει ::rol.::
αλλά...για δες πως τα φέρνει η ζωή ::clown.:: | | ΚΙΡΚΗ70
22-06-2008 @ 02:15 | Μάλλον Νίκο είσαι απ τους αισιόδοξους ανθρώπους ::wink.::
αλλά έλα που σχεδόν όλα μου είναι απαισιόδοξα.Τα γράφω αυτή την περίοδο στο κομπιούτερ από χαρτιά που τα χω σκορπια και σιγά σιγά θα τα βάλω.Μαυρίλα τα περισσότερα
αλλά έχω και κάποιες εξάρσεις ....αισιοδοξίας ::rol.:: | | ΚΙΡΚΗ70
22-06-2008 @ 02:46 | εχω κάνει κι ένα βιντεάκι με τα υπάρχοντα ποιήματα για όποιον θέλει να τα δει με εικονίτσες ::smile.::
http://www.youtube.com/watch?v=0PYekm2zk2w | | Άθη Λ.
22-06-2008 @ 02:55 | Πολύ όμορφα, όλα σου..
και μη νομίζεις, δεν είσαι η μόνη που γράφεις απαισόδοξα, με κάποια νότα.. αισιοδοξίας... ::wink.:: | | Άθη Λ.
22-06-2008 @ 03:07 | το βιντεάκι σου, είναι καταπληκτικό!!!!!
κι η λέξη καταπληκτικό, πίστεψέ με είναι πολύ φτωχή για να το περιγράψει! μπράβο σου, πολύ καλή δουλειά!!!
εικόνες, μουσική, στίχοι! ::love.:: | | Νικηφόρος Ουρανός
22-06-2008 @ 04:14 | ::angel.:: | | heardline
22-06-2008 @ 07:01 | Συμφωνώ με Άθη Λ. και στα δύο σχόλιά της. Μέσα από κάποια βαρια και ασήκωτα βρίσκεις τη δύναμη να σηκωθείς και να διαγράψεις τον κύκλο σου.
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Helene52
23-06-2008 @ 13:16 | Καταπληκτικά!!!!! ::theos.::
Υπέροχα !!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Τέλεια !!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | Ναταλία...
24-06-2008 @ 05:45 | Με Nikos Krideras ::yes.:: ::up.:: | | me_gaelic
06-07-2008 @ 23:43 | ...την ανασα σου νιωθω και ξαναζω
το χερι απλωνω στο κενο, δεν εισαι εδω... ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
