| |
Σήκωσε ψηλά τα χέρια,
πιάσε μια αγκαλιά αστέρια
Κατέβασε τα κάτω
να πιάσουνε μαζι μου πάτο
να δούνε πως περνάω
στη γη μου πως πονάω
πως παίζω με τις λέξεις
να δούμε κι εσυ αν με αντέξεις
άστρο λαμπρό και φωτεινό
σκοτάδι υπάρχει και κενό
φτώχεια ,μιζέρια και λατρεία
σκόνη μοιράζουν στα σχολεία
σκεπάζουν την ελευθερία
σ αρπάζει η πείνα και η δουλεία
κι έρχομαι εγώ να δώσω
δυο λέξεις για έρωτα και πάθος
κι ειν αυτό μοιραίο λάθος
μες στη ζωή μέγα το βάθος
ψάχνω τις λέξεις να βρω μια έννοια
μα όλο μα αρπάζουνε τα χτένια
ανθρώπων άβουλες σκέψεις
άγνωμες είναι μα μοιραίες
δίνουν στο σώμα μια τελεία
σχολνάνε απόψε τα σχολεία
γεμάτες οι σκέψεις με αγωνία
θα ρθει το αύριο τι θα πάρω
μαθήματα έδωσα στο χάρο
διπλώματα που τα τυλίγω
κορδέλες εικόνες καταλήγω
δένω στον λαιμό μου κόμπο
πέφτω στο στρώμα και κοιμάμαι
τίποτα άλλο δε θυμάμαι
πιάνω μολύβι κι όλο γράφω
και τίποτα δεν υπογράφω
κρυμμένος είμαι στη γωνία
με ψέμα φτιάχνω μια λατρεία
και λέω πως πολύ σε αγαπάω
και έτσι τη μνήμη ξεγελάω
πως ήμουν χθες αλήτης
μα σήμερα έγινα ξενύχτης
απλώνω τα χέρια και μαζεύω
της νύχτας τα άστρα ανιχνεύω
πιάνω το ένα και το σέρνω
στο πάτο της γης το παρασέρνω
να δουν απόψε που φωτίζουν
να δουν ανθρώπους που ορίζουν
τύχες λαών ,φτωχών ανθρώπων
ποιητικών αργών θανάτων
και εγώ φοβάμαι μήπως γίνω
Σωκράτης που έγραψε ο Πλάτων
Να πιω το κώνειο να τελειώσω
Χωρίς να δώσω ένα αγώνα
Ξυπόλητος μες στον χειμώνα
Με δυο μάτια που είναι ξυράφι
Μα είναι τυφλά πάνω στο ράφι
Κι ολο βλέπουν και δε βλέπουν
Και το μυαλό μου παραβλέπουν
Κι αδύναμος στη πολυθρόνα
Μια προσευχή ,χριστού εικόνα
Πλάθω ξανά στη γη ένα ψέμα
Όταν μιλαει η ζωή για μένα
Απόκληρος χωρίς δωμάτι
Χωρείς φωνή ,νεκρό το σώμα
Μονάχα για αγάπη να μιλάνε
Παιδιά στη γη κλαίνε πεινάνε
Και τα βίασα ,τα ξέρασα στο χώμα
Χωρίς ιδέες ,χωρίς χρώμα
Τους έδωσα ασπρόμαυρη ταινία
Λέξεις κενές χωρίς ουσία
Αγάλματα και παραστάσεις
Χωρίς μηνύματα κι ενστάσεις
Κι αντε τώρα να με πείσω
Πως σταμάτησε το τρένο
Κι όμως πάλι θα επιμένω
Πως αγώνας είναι η μανία
Που δεν θέλει αγωνία
Μες τον πόνο και τη θλίψη
Βρες αγάπη και προχώρα
Βρες του έρωτα τη χώρα
Κι άλλαξες αμέσως και ευθύς
Δώσε άλλο νόημα στ αστέρια
Πάτο πια μην ξαναδείς
Κι αν κουράστηκες απόψε
Κάτσε πιες λίγο νερό
Κι όταν τα αύριο θα έρθει
ΚΙ έχεις καθαρό μυαλό
Μην ξεχάσεις να μιλήσεις
Πως δεν είσαι πια φυτό
Θα παλέψεις να γυρίσεις
Της φτωχής της άμαξας ΤΡΟΧΟ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
