| Άσε τη δουλειά για λίγο κι έλα πιο κοντά,
Δες τη φαντασία πάλι πάθος να κεντά,
Το βράδυ αυτό θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά,
Δώσε ρυθμό στο σώμα, πάρε μ’ αγγαλιά!
Φοράει η νύχτα τα καλά της,
Και μας κοιτάζει πονηρά,
Για μας χορεύουνε τ’ αστέρια,
Και το φεγγάρι μας γελά.
Τα δυο κορμιά μαζί δεμένα,
Κι η μουσική για συντροφιά,
Μοιάζουν τα βάσανα λιωμένα,
Σα δύο κέρινα καρφιά
Φλόγα η ζεστή ανάσα, καίει το φιλί,
Άλλη μια φορά λαθραίος έρωτας καλεί,
Μες στο σκοτάδι λάμπουν μάτια ανοιχτά,
Για μια στιγμή ακόμα κράτα με σφιχτά!
Φοράει η νύχτα τα καλά της,
Και μας κοιτάζει πονηρά,
Για μας χορεύουνε τ’ αστέρια,
Και το φεγγάρι μας γελά.
Τα δυο κορμιά μαζί δεμένα,
Κι η μουσική για συντροφιά,
Μοιάζουν τα βάσανα λιωμένα,
Σα δύο κέρινα καρφιά
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|