stixoi.info: Αστρο και Τριανταφυλλο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αστρο και Τριανταφυλλο

αλληγορικο, αφιερωμενο κι αυτο

Είναι ωραιο που υπάρχει κάπου ενα περιβόλι καλοκαιρινό
Που μέσα του κάθε τόσο στην ίδια περιοχή
Αναστένεται στο ίδιο δεντρί
Ένα τριαντάφυλλο μοναδικό
Ενα τριαντάφυλλο που διαλαλάει με της κραυγής του κρασί
Το μέγα σύμπαν για μάς
Τ’απέραντα ηλιοβασιλέματα της χαράς
Το κάθε πέταλο του κι απο μία χάρη
Το κάθε αγκάθι του κι ένας νυγμός αγάπης

Εκεί περιπατώ με τις σκιές το δείλι
Το ίδιο κοιτώ αστέρι πούχει ξανανατείλει
Αστέρι απο τα σπάνα να πω πιά πως βρήκα
Της ψυχής μου τη γαλήνη της ματιάς τη γλύκα
Πόσο τώρα αλλιώτικα φεγγοβολάει
Στη καρδιά μου νιώθω κάτι να σιγομιλάει
Κάτι να απευθύνεται προς οτι ο εαυτός μου
Περικλείει το θειότατο που του δώρησε ο Θεός μου

Είναι άστρο σαν δεσποτικός σταυρός
Όλο ελπίδα όλο διαμάντια,όλο καυμός
Ο λυτρωμός αυτούσιος που ανατέλλει
Είναι του έρωτα τα πρωϊνά τα βέλη
Βέλη προς σέ περπατητή,σου ζητάει λίγο πριν ξεμερώσει
Να ζήσεις καλός και να της αφιερώσεις
Κάθε σκέψη σου,κάθε αγάπη σου,κάθε θυσία
Και σου προσφέρνεται ν’ανταλλάξεις τη μικρή σου τυραγνία
Με την ελπίδα άλλης αυγής αλλά μελλούσης
Στο νάμα της μακαριότητας να λούσεις
Κάποιαν αυγή το θνητό σου σώμα,για να ζήσει
Η ψυχή για να ζήσει και να πολυχρονίσει

Τάχα δεν αποθύμησα κι εγώ κάπου να γέρνει
Τα πρωϊνά και τα απομεσήμερα το κεφάλι μου το έρμο
Κάπου σε ματάξινα μαλλιά ξετυλιγμένα
Σε λευκό προσκέφαλο απλωτό για μένα
Τάχα δεν αποθύμησα κι εγω τις νύχτες μου ένα κάτι
Που να μπορώ να του πώ κάνα λογάκι
Απ’εκείνα που μου είναι έτοιμο τ’αχείλι
Να ψιθυρίσει σαν σβήνει το καντήλι
Και που ξυπνώ τώρα κι ολοένα κλαίω
Μην έχοντας τα γλυκά μου λόγια που να λέω

Και μου μένουν ,όλο με τα τραγουδια τους τα πουλάκια
Στους κλώνους στις χλόες στα δεντράκια
Όλο χάρη πια όλο ευκινησία
Ξέγνοιστα και σε ανοησία
Και τα σύννεφα που ολες τις ημέρες
Παραλλάζουν οι μορφές τους στους αιθέρες
Και τα δεντράκια τα λουλουδια οι κλωνοι
Για να αυξαίνουνε οι τόσοι πονοι
Και το τριαντάφυλλο σε αποθέωση γαλήνης
Τ’άλικο τριαντάφυλλο με άρωμα καλωσύνης
Που να το βλέπω μόνο και για σάβανο
Να το ποθώ ,για σφραγίδα της οδύνης........


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

utterly sweet 28-06-2008 @ 01:26	Ένα τριαντάφυλλο μοναδικό Ενα τριαντάφυλλο που διαλαλάει με της κραυγής του κρασί Το μέγα σύμπαν για μάς Τ’απέραντα ηλιοβασιλέματα της χαράς Το κάθε πέταλο του κι απο μία χάρη Το κάθε αγκάθι του κι ένας νυγμός αγάπης ::theos.:: Είσαι το κάτι άλλο ::theos.::
Helene52 28-06-2008 @ 02:20	Με την Μαρία και εγώ θα συμφωνήσω !!!!! Η ποίηση σε όλο της το μεγαλείο από έναν μεγάλο ΠΟΙΗΤΗ!!!! Την καλημέρα μου ΑΝΤΗ και τις ευχές μου για ένα όμορφο ΣΒΚ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ναταλία... 28-06-2008 @ 07:12	Και το τριαντάφυλλο σε αποθέωση γαλήνης Τ’άλικο τριαντάφυλλο με άρωμα καλωσύνης Που να το βλέπω μόνο και για σάβανο Να το ποθώ ,για σφραγίδα της οδύνης........ Μια ομορφιά πάντα οι στίχοι σου ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Ιππαρχος 28-06-2008 @ 08:45	Εκεί περιπατώ με τις σκιές το δείλι Το ίδιο κοιτώ αστέρι πούχει ξανανατείλει!!!! Μεγαλειώδες!
tinios 28-06-2008 @ 10:54	Ναι δεν βρίσκω καλύτερο σχόλιο απ' του Δημήτρη: Μεγαλειώδες!
inokrini 23-11-2018 @ 16:23	::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο