|
χρήστος 19-01-2005 | πάρα πολύ καλό Απόστολε. επειδή όμως είμαι πατέρας δύο μικρών κοριτσιών (Ωχ τι έχω να τραβήξω!!) σου λέω να κρίνεις πάντα με τις προθέσεις κάποιου. πολύ όμορφο και αληθινό, σαν εξομολόγηση. Να σαι καλά. | | Anousios 19-01-2005 | Καλημέρα Χρήστο, ευχαριστώ γαι το σχόλιο σου. Ευτύχως τα ζόρια περάσανε.. να σου ζήσούν οι δυο σου κόρες. | | EKI 19-01-2005 | Όμορφο Τόλη, πολύ όμορφο | | Δημήτρης 19-01-2005 | πολύ όμορφο και έχει δίκιο, αποστόλη... ο καθένας ας νικήσει τους δικούς του δαίμονες... Χρήστο, τυχερέ... Δυο κορούλες που σε λατρευουνε, | | Εκάτη 19-01-2005 | Πολύ γλυκό και τρυφερό συνάμα! Να του το δώσεις έστω και αργά!!! Είναι πολύ καλό | | Anousios 19-01-2005 | Εκάτη μου δεν το έχω αποφασίσει ακόμα, αλλά τα ζόρια περάσανε.. θα δούμε. | | Schatzi 19-01-2005 | Πανέμορφο...(schatzi) | | Ίμερος 19-01-2005 | Ναι συμφωνώ να του το δώσεις, αλλά πρώτα σκέψου τι είναι αυτό που εσύ πραγαγματικά θέλεις και κατά πόσο είναι δυνατό να το πραγματοποιήσεις. και τότε συζήτα μαζί του γιατί αν δεν έχεις στόχο τότε καλά κάνει και σου βάζει τους δικούς του. δεν θα ήταν καλός πατέρας αν δεν το έκανε. εσύ τι λές θα έπρεπε να σε αφήσει έρμαιο των δύσκολων καιρών...; | | Andri 19-01-2005 | όμορφο Απόστολε! | | Ανώνυμο σχόλιο 19-01-2005 | Καλησπέρα. Μιχάλη είσαι χείμαρρος...Σαφώς και αφορμή υπήρξαν δικές μου εμπειρίες, αλλα δεν είναι και αυτοβιογραφικό.. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι δεν ήξερα τι ήθελα, απλά διέφερε πόλύ απ' ότι ήθελε εκείνος. | | Μάρα 20-01-2005 | Πολυ ομορφο... | | AnNaMaRia 20-01-2005 | Χαιρετε Αποστολε, πολυ ομορφο και συγκινητικο το ποιημα σου | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|