| |
Το πάθος που ξεχύνεται από κάποιο ηθελημένο φάλτσο,
είναι αυτό το πάθος που με μεταμφιέζει σε κύριο παλιάτσο, έναν όμως παλιάτσο- απομίμηση
που δεν ξεχνά να μάχεται στη δική σου θύμηση.
***
Και ως ένας κύριος άγγελος για σένα,
ηρεμώ στο χαμόγελό σου όσο μ’ άλλο κανένα.
Μα κι αν ποτέ βρω άλλο σπάνιο κύριο,
αυτή δε θα ναι η λύση στης αγάπης μου το μοναδικό μυστήριο…
***
Ήσουν και είσαι αυτό που ήθελα να ζήσω,
τρελός και ημιθανής για την πάρτη σου να πολεμήσω.
Ακόμα και με καμουφλάζ το κόκκινο του πάθους ποτάμι,
η αγάπη και ο αλήτης έρωτας να πεταχτούν δεν κάνει!
***
Αυτό που είμαι είναι ένας κρυφός παθιασμένος στρατιώτης, στα κόκκινα και στα ροζ ονείρατά σου περιχαρής δεσμώτης.
Αχ αυτή η γοητεία σου πώς με συναρπάζει,
τον τεμπέλη το θεό τον Έρωτα δε θ’ αφήσω να νυστάζει!
***
Σου ‘δειξα τον τρόπο, έτσι να μ’ αγαπάς
δεν φοβάμαι-δεν φοβάσαι, να πολεμώ-να πολεμάς.
Ας αφήσουμε τρέλα και συναίσθημα να μας παρασύρει,
ας βάλουμε το μέλι του έρωτά μας σ’ αιώνιο ποτήρι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
