| |
Ένα καλό βιβλίο
ή ένα ενδιαφέρον άρθρο σε ένα περιοδικό ,
είναι η καλύτερη παρέα για τις μικρές
και μοναχικές νυχτερινές ώρες ,
που μπορείς να μοιραστείς εσύ και το μυαλό σου.
Το μυαλό σου να σε ταξιδεύει ελεύθερο
με τη μυρωδιά του φρέσκου καφέ
και το τσιγάρο να καίει στο τασάκι ,
λιβάνι στην έμπνευση !
Δίπλα σου το στυλό και το χαρτί , να κρατάς σημειώσεις
και η μουσική να γεμίζει το τοπίο με την παρουσία της .
Όλοι οι άλλοι να κοιμόνται
(έκτός από σένα και κάτι άλλα φαντάσματα )
και συ σαν κολασμένος να γυρνάς από σελίδα σε σελίδα
και σα να πίνεις αίμα από τα ίχνη
που άφησαν κάποιοι άλλοι κολασμένοι πριν από σένα .
Πίνεις αίμα και σου πίνουν,
έτσι καθώς ανασταίνεις κάποιους
που πέρασαν από τον υλικό κόσμο μας,
σε άλλα επίπεδα πνευματικά,
αφήνοντάς μας την αγωνία τους .
Κάποιους που με έκπληξη , πολλές φορές ,
ανακαλύπτεις πόσο ίδιοι με σένα είναι .
Σου τραβούν συνεχώς κουρτίνες
μπρος από τα μάτια σου
αποκαλύπτοντας πόσο πιο απλά είναι όλα
αλλά και πόσο σύνθετα .
Ανακαλύπτεις το σύμπαν μέσα σε μια σκόνη ,
που δεν είναι ούτε καν ορατή .
Ανακαλύπτεις το σύμπαν μέσα σου
και μέσα στα όνειρά σου .
Νιώθεις το σύμπαν μέσα σου να γεννιέται
και να πεθαίνει συνεχώς .
Και είσαι σίγουρος ότι σα κι εσένα υπήρχαν ,
υπάρχουν και θα υπάρξουν χιλιάδες .
Είσαι ο ένας αλλά και μέρος του όλου .
Είσαι μία σκόνη μη ορατή
αλλά ταυτόχρονα όλο το σύμπαν .
Ποίημα: © Πάν.Καρτσωνάκης
http://kartson.pblogs.gr
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
