Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λέξεις
 
λέξεις που με σκοτώνουνε
σημειώνω σε ένα χαρτί
μήπως αργότερα τις γλυκάνω
στην πονεμένη μου ψυχή

τους δίνω χρώματα και ήχους
και στον αέρα τις πετώ
και όπως γυρνάνε πίσω αυτές
τις ίδιες στιγμές τις ξαναζώ

μόνο που είναι δυνατές
και αξίζουν όλο πιο πολύ
μόνο που πονάνε όλο πιο βαθιά
και σα μολύβι βαραίνουν τη ψυχή

μα πάλι όταν μένω σιωπηλή
σωριάζονται μέσα μου σαν φύλλα
και η άνοιξη δε λέει να ρθει
και όλο σαπίζουνε εκείνα

με μια κραυγή λέω να σωθώ
σκοτώνοντάς ότι με πνίγει
και αν ποτέ το καταφέρω
θα είναι που θα έχω φύγει

07/03/98





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://kalliopi1980.blogspot.com/
 
TarTears
30-06-2008 @ 13:10
k mono to 8ema pou epele3es...le3eis..apla teleio...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tomas_to_tomari
30-06-2008 @ 13:33
ebiro velico mou...ebiro...
Maria Olsen
30-06-2008 @ 13:49
Όντως αξιόλογο το ποίημά σου... Τι κάνεις; Μόλις χθες σκεφτόμουνα που είναι αυτή η ψυχή και χάθηκε...
Καλά έκανες και επέστρεψες! ::hug.::
velico
30-06-2008 @ 13:50
μάλλον στέρεψε η έμπνευση Μαράκι....
με φάγαν και οι υποχρεώσεις...
άστα!
tomas_to_tomari
30-06-2008 @ 13:54
otan kanei nera authn h mousa einai gia polles fapes...
an kai mou fenete pws esu den exeis akoma provlhma poiothtas.
isws posothtas ::smile.::
Denis
30-06-2008 @ 13:57
Καλά κάνεις, που δεν τις αφήνεις να σωρεύονται μέσα σου, σαν στοιβάδες από φθινοπωρινά φύλλα σε προϊούσα αποσύνθεση... ::yes.:: ::smile.::
velico
30-06-2008 @ 13:56
καλό μου τομάράκι....μόλις μου έδωσες έμπνευση για το επόμενο...
tomas_to_tomari
30-06-2008 @ 14:05
xeromai ::smile.::
epetrepse mou mia mikrh paratirish.
tsekare to an 8es kai svise to sxolio meta.no problem

μόνο που είναι δυνατές
και αξίζουν όλο πιο πολύ
μόνο που πονάνε όλο πιο βαθιά
και σα μολύβι βαραίνουν τη ψυχή

ta duo mono mou xtupoun asxhma opos kai to kai apo katw.
velico
30-06-2008 @ 14:07
όχι μόνο δε θα σβήσω το σχόλιο αλλά θα πω και το εξής:
κάνενα τέτοιο σχόλιο να βλέπαμε πού και πού καλά θα ήτανε!
χάσαμε τον προσανατολισμό μας εδώ μέσα....
MARGARITA
30-06-2008 @ 15:02
με την τελευταία στροφή σου κορίτσι μου!!
Maria Olsen
30-06-2008 @ 23:14
exeis dikio, xwris kaloproaireti kritiki pws 8a veltiw8oume; ::yes.::
balistreri
01-07-2008 @ 05:56
εσύ από πάνω μου άμα είναι να γίνεις σαν τη ναόμι γουότς να σε κάνω εγώ κάνα δυο φορτηγά καλοπροαίρετη κριτική....

όσο για το πόνημα....πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο αλέξης κι όχι ο αλεξης της μαρίας της άσχημης αλλά ο κούγιας...αλίμονό σας...
and33
04-07-2008 @ 23:07
΄Λέξεις σταγόνες μέσα από τη ψυχή σου που γίν ονται στίχοι και φτάνουν στη καρδιά μας

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο