| |
Τρέμουν οι μέρες μας ,
σαν σμίγουν με τις μέρες των άλλων …..
Τρομάζουν οι πολυάσχολες ώρες μας ,
όταν η στιγμή κάποιου άλλου ,
βρει χρόνο για να τις αγγίξει …..
Σωριάζονται οι εαυτοί μας ,
σε κρεβάτια με ρυθμούς ανεξέλενκτους …..
Και λυσσομανάνε οι σάρκες μας ,
να διαγράψουν το χρόνο ,
που γλυκά μας αγκάλιασε …..
Λυγίζουν τα χρόνια μας ,
σε μια ζωή που περνά ,
κοιτώντας τα πρέπει τους …….
Τα θέλω, σου διαγράφουν τη μοίρα ….
Άνθρωποι είμαστε !....
Και ο νους μας βρίσκει λόγους να σαλέψει ……
Ευτυχισμένη θα μείνω !
Θ’ αγκαλιάζω τις μέρες μου…..
Τις πολυάσχολες και τις μοιραίες μέρες μου !...
Εκείνες που ο φόβος ,με κατάπινε αργά ….
Εκείνες που μοίρα ,με μαστίγωνε …..
Και εκείνες που με φίλαγε …..
Εκείνες που σωριάστηκα ,
σε κρεβάτια με ρυθμούς ανεξέλενκτους …..
Και εκείνες που καθώς τα’ άγγιζα,
δεν υπήρχα …….
Θα χαϊδεύω την πρώτη μου ρυτίδα,
στο είδωλο του καθρέφτη ……
Μα και την τελευταία……
Θα σιγοτραγουδάω στις θυμωμένες
στιγμές μου !....
Άνθρωπος είμαι ….
Και μια μέρα θα φύγω για πάντα !......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
