stixoi.info: Στον Μιχαλη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στον Μιχαλη

Ήρθε παλι ψες στο ονειρο μου,ο Μιχάλης,με πηρε απ΄το χερι και μου εδειξε ενα μοναχα δρομο

Πάψε πια Μιχάλη νάρχεσαι στο σκοτάδι
Στ’όνειρο μου κάθε βράδυ
Με ζάλη και λιγοψυχιά
Με τόσο φόρτο να ματώνεις θεληματικά
Για να μου δείχνεις πως ξεφτίσαν οι καιροί
Πως δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι ανοιχτοί
Μονάχα εκεί στου κόσμου τ’ανοιχτά
Στη Δύση μακρυά μια αγάπη με λαχτάρα καρτερά

Και γυρνάω μετανάστης αγύρτης ταπεινός
Με χλιδή και με πληθώρα μα στον έρωτα φτωχός
Κερύνεια και Αμμόχωστο με πάει πρώτα η καρδιά
Μα δέν αντέχω ν’αντικρύζω τη γειτονιά μου ξενητειά
Σε ρεύμα φρίκης και με τρόμο παίρνω το δρόμο να χαθώ
Κάνω ταξίδι μακρυνό σ’άλλα μέρη να βρεθώ
Γραμμή για Βουδαπέστη κι ύστερα Αθήνα
Τ’αγαπημένα χρόνια σαν άσπρα κρίνα νάτα ξεχώρισαν κι εκείνα

Κλείνω τα μάτια σ’όνειρο τον κόσμο τριγυρνώ
Πέρα απο ξέρα κι ουρανό κι νάμαι σε τόπο αλλοτινό
Σιέφιλτ,Νέα Υόρκη φτάνω μέχρι και Σικάγο
Άγκυρες ρίχνονται ,ω μα είμαι ακόμα στο έρημο καρνάγιο
Με τις βαλίτσες μου έτοιμες κι μ’όλο μου το στόλο
Σπασμένο κι αραγμένο στου καυμού το μώλο
Ακούω τις πρώτες ποθητές φωνές,μυνήματα δικά σου
Κι αντι για τόπο αλλοτινό λες κι έχω στριψει τη γωνιά σου

Οχι Μιχάλη ,δεν είναι ξένη τούτη η γή
Δικιά μου και δικιά σου Ευρώπη κι Αμερική
Κι απ΄τη καρδιά σου πούχει χρόνια βουβαθεί
Μια μουσική ψιθυριστή θα σηκωθεί
Σκαλί σκαλί θ’ανέβει κάποιο αγέρι
Που τόσο ξέρεις και σε ξέρει
Κι ο νούς σου τότε θα μεθά και θα χορεύει με το κόσμο αντάμα
Και θα γενεί εκείνο που δεν πρόσμενες του έρωτα το θάμα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ναταλία... 03-07-2008 @ 04:51	Και γυρνάω μετανάστης αγύρτης ταπεινός Με χλιδή και με πληθώρα μα στον έρωτα φτωχός Κερύνεια και Αμμόχωστο με πάει πρώτα η καρδιά Μα δέν αντέχω ν’αντικρύζω τη γειτονιά μου ξενητειά Σε ρεύμα φρίκης και με τρόμο παίρνω το δρόμο να χαθώ Κάνω ταξίδι μακρυνό σ’άλλα μέρη να βρεθώ Γραμμή για Βουδαπέστη κι ύστερα Αθήνα Τ’αγαπημένα χρόνια σαν άσπρα κρίνα νάτα ξεχώρισαν κι εκείνα ¨Εγραψες πάλι ποιήτή ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγνή 03-07-2008 @ 05:04	Απόλαυση φίλε μου!!
χρηστος καραμανος 03-07-2008 @ 09:14	Πάψε πια Μιχάλη νάρχεσαι στο σκοτάδι Στ’όνειρο μου κάθε βράδυ Με ζάλη και λιγοψυχιά Με τόσο φόρτο να ματώνεις θεληματικά Για να μου δείχνεις πως ξεφτίσαν οι καιροί Πως δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι ανοιχτοί Μονάχα εκεί στου κόσμου τ’ανοιχτά Στη Δύση μακρυά μια αγάπη με λαχτάρα καρτερά ΕΙΣΑΙ Ο ΑΝΤΗΣ ΜΑΣ!!!ΜΠΡΑΒΟ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52 03-07-2008 @ 09:58	Με όλους τους επάνω γι άλλη μια φορά θα συμφωνήσω και την καλησπέρα μου και το ΕΥΓΕ μου στο μεγάλο ποιητή εδώ θα αφήσω !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
inokrini 23-11-2018 @ 16:26	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο