Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σέβεν αμ
 Δεν θα σε ξεχάσω θείε, ούτε την Κόρνιθο, ούτε το σέβεν αμ...
 
Δεν άλλαξε τίποτα.
Ο ουρανός είναι όπως τον αφήσαμε.
Το ίδιο και τα δέντρα στον κήπο.
Το κίτρινο τραπεζάκι
κάτω από την μουριά
που καθόμαστε τα μεσημέρια.
Στην άκρη ο πέτρινος φούρνος,
δίπλα από το στενό δρομάκι.
Τα κλειδια κρυμμένα στον τοίχο,
πίσω από την πετσέτα.
Δεν άλλαξε τίποτα,
είμαι εδώ στη σιωπή σου,
στο βάθος φαίνεται ο Ασωπός,
σε κάποιο σύννεφο, καρτέρι
τα γελαστά σου μάτια.
Η αλμύρα της θάλασσας
στα κουρασμένα χέρια σου.
Η μυρωδιά από το λιβάνι
απλώθηκε ως την Μούντα
και έσμιξε με το πέλαγος.
Ξέχασα το πορτάκι ανοικτό
θα σβήσει το καντήλι ο αέρας.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
iptamenos_gatos
06-07-2008 @ 01:34
για ενα πραμα δεν θα συμφωνησω ο ουρανος ποτε δεν ειναι ποτε ο ιδιος
το αλλο μου αρεσε
heardline
06-07-2008 @ 01:37
Πολύ καλό Κώστα και συγκινητικό, πόνος βαθύς και νοσταλγία μεγάλη των ωραίων στιγμών που κουβαλάει κανείς στις αναμνήσεις του από μια αγάπη μεγάλη

Κάνε κανά μπανάκι, της θάλασσας, συνήθως, η αλμύρα, καυτηριάζει ταις πληγές απ' τα φαρμάκια

Την καλημέρα μου Κώστα
Celestia
06-07-2008 @ 01:43
::smile.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
06-07-2008 @ 02:15
::yes.:: ::theos.::
aprobleptos
06-07-2008 @ 02:33
Τα κλειδια κρυμμένα στον τοίχο,
πίσω από την πετσέτα.
Δεν άλλαξε τίποτα,
είμαι εδώ στη σιωπή σου,

*** τα λόγια ειναι περιττα***
::up.:: ::yes.:: ::up.::
echo
06-07-2008 @ 04:07
Δυνατή περιγραφή σε εικόνες και συναίσθημα. Σε καθηλώνει...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
06-07-2008 @ 07:02
πόσο οικείες εικόνες με βουνό αντί για θάλασσα!
miss_a256
06-07-2008 @ 08:13
Δεν άλλαξε τίποτα,
είμαι εδώ στη σιωπή σου,
στο βάθος φαίνεται ο Ασωπός,
σε κάποιο σύννεφο, καρτέρι
τα γελαστά σου μάτια.
Η αλμύρα της θάλασσας
στα κουρασμένα χέρια σου.
Η μυρωδια από το λιβάνι
απλώθηκε ως την Μούντα
και έσμιξε με το πέλαγος.
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-07-2008 @ 09:04
Αχ αυτή η σιωπή! ::yes.::
χρηστος καραμανος
06-07-2008 @ 11:32
Δεν άλλαξε τίποτα,
είμαι εδώ στη σιωπή σου,
στο βάθος φαίνεται ο Ασωπός,
σε κάποιο σύννεφο, καρτέρι
τα γελαστά σου μάτια.
ΩΡΑΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
spil †
06-07-2008 @ 12:24
Συγκλονιστικό !!!
Xωρολάτρης
06-07-2008 @ 14:42
Οχι..ο ουρανός είναι πράγματι όπως τον αφήσαμε Γάτε όταν θελουμε να συλλάβουμε μια αγαπημενη μορφή που τωρα πια δεν υπάρχει..Αν ηταν αλλιως, θα ήταν άδικο για κεινον..τόσες περπατημένες απο μας μέρες μακριά του ,πως δεν θα τρόμαζε από την αλλαγή και την συνήθεια μας ίσως που γίνηκε χωρίς καν να τον περιλαμβάνει σαν υπαρκτό σημείο καπου κι αυτον?..Οχι..ίδιος να μεινει..όλα να μεινουν όπως τα περιεγραψες αγαπημένε φίλε..κι ας ξέχασες το πορτάκι ανοιχτό ..δεν πειραζει..έτσι κι αλλιως η αγάπη νικά μεχρι και τον άνεμο όταν το θελήσει..
Υπεροχο!
Helene52
07-07-2008 @ 00:03
Δεν άλλαξε τίποτα,
είμαι εδώ στη σιωπή σου,
στο βάθος φαίνεται ο Ασωπός,
σε κάποιο σύννεφο, καρτέρι
τα γελαστά σου μάτια
Πανέμορφοο !!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα Κώστα ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο