| |
Στο σταυροδρόμι της ζωής ακούω τα βήματα σου
Έχουμε έρθει πια κοντά, έχω αγγίξει τα φτερά σου.
Στο λιγοστό ετούτο φως… που έχει το φεγγάρι
Δεν θα χρειαστώ κρεβάτι εγώ, μονάχα μαξιλάρι.
Θα κοιμηθώ απέναντι, αντίκρυ με τα αστέρια
Σαν να σαι δω και μου ανοίγεις με αγκαλιά τα χέρια.
Δεν είσαι εδώ, δεν είμαι εδώ κι είναι βαθύς ο πόνος
Είναι βαθύς… γιατί έμεινε πια ο καθένας μόνος.
Δε το επέλεξες εσύ, μα ούτε κι εγώ συνάμα
Νομίζω φταίξαμε και οι δυο, μας ένωσε το κάρμα.
Δεν είναι τύχη αγάπη μου, δεν είναι αμαρτία
Είναι κάτι με νόημα και μέγιστη ουσία.
Με θόλωσαν οι σκέψεις μου, μα σε έχω στο μυαλό μου
Γι ΄ αυτό σου λέω μείνε εδώ, μη φύγεις όνειρο μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
