| Μερα με τη μερα
ο τοιχος σηκωνετε ολο και πιο ψηλα
περναει ο κοσμος απο μπροστα
και βαζει απο ενα τουβλο ο καθενας
με χτιζουν με κρυβουν
απο τη ζωη και τη χαρα
περναει ο χρονος βαρια
γλιστραει και παει
στο πουθενα χανετε
αχρηστα λεπτα χαμενες ωρες
χαμενες ψυχες που δεν γεννηθηκαν ποτε
καμια φορα νομιζω οτι μου κανει πλακα η ζψη
και παιζει μαζι μου ασχημα παιχνιδια
αναρωτιεμαι τι θελει και ζηταει απο μενα
γιατι αν με δοκιμαζει
πεστε της οτι κουραστηκα
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|