Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απολογία στην πληγωμένη καρδιά σου
 
Και τώρα οι δυο μας...
το αλάτι και το χρυσάφι
είμαστε της γης.
Πληγωμένοι
βαδίζουμε αργά
από το βάθος του χρόνου
κυνηγώντας τον άνεμο.
Μαζί συμπονέσαμε το πάθος.
Κι αν με ανασήκωσαν οι άνεμοι...
κι αν κάποιοι είπαν πως δείλιασα,
πως σκάρτεψα,
πως ξεμπέρδεψαν μαζί μου
και πανηγύρισαν
την εξαφάνιση μου
με κροκοδειλίνια δάκρυα...
Κι αν έχασα το φως του ήλιου
απο μπροστά μου...εσένα,
δεν είπα ακόμα
την τελευταία μου λέξη.
Γιατί όποια πέτρα
να σηκώσω
απο κάτω θα σε βρώ.
Γιατί βρήκα το κουράγιο
και σχημάτισα το οχι
μέσα μου,
με την όψη σου σφηνωμένη
στην κόρη του ματιού μου.
Γιατί και αν το όνειρο μας
ματώνει σε κάθε μας βήμα
εγω θα σ'αγαπώ!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αχέροντας
 
margokap
06-07-2008 @ 13:30


ΑΓΑΠΗ... η περιτρανη.................
dimi.gr
23-07-2008 @ 12:06
Γιατί βρήκα το κουράγιο
και σχημάτισα το οχι
μέσα μου,
με την όψη σου σφηνωμένη
στην κόρη του ματιού μου.
Γιατί και αν το όνειρο μας
ματώνει σε κάθε μας βήμα
εγω θα σ'αγαπώ!

Θέλει πολύ δύναμη για να το κάνεις αυτό.
Όμορφο, μπράβο σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο